Een beetje uitgeslapen liggen we aan de steiger voor de brug bij Lagos. Het is mooi 1 oktober, dus nu zijn de haventarieven met 60% gezakt. We kunnen dus rustig naar binnen door de brug, om 9.00 uur en een plekje zoeken, want nu kost het iets meer dan 20 euro voor een nacht.
In de haven vliegt de tijd voorbij. Even school doen, de zeilen beschermen met huikje en rolfokhoes (tegen de zon). Roelof gaat nog zoeken naar een ankerboeitje wat we afgelopen nacht zijn kwijtgeraakt. Als de kinderen klaar zijn met school neemt hij ze mee naar het strand om te helpen zoeken.
Ondertussen maak ik gebruik van de leegte aan boord en gooi alle bedden op zijn kop en verzamel alle wasgoed voor maar liefst vier wassen. Voordat ik die in de machine heb is het al ver in de middag. En dan kan ik even douchen! Je kan het er allemaal maar druk mee hebben.
De middag is al zowat om, maar dan gaan we Lagos in. Vol verwachting, want we waren hier per slot helemaal speciaal naar terug gekomen. Het is een schattig plaatsje, en als we naar het centrum lopen zien we een replica van het type schip waarmee Bartomoleu Dias in 1488 als eerste Europeaan Kaap de Goede Hoop rondde. Van de kinderen hoor ik dan dat ze van pappa al geschiedenisles hebben gehad. En dan wordt me haarfijn uitgelegd waarom Lagos zo bijzonder is. De ontdekkingsreizigers hebben vanuit Lagos als eerste slaven uit Afrika meegenomen en de eerste Europese slavenmarkt was hier. Niet iets om trots op te zijn, en daar had wel wat meer aandacht aan besteed mogen worden (ipv aan alle Europese miljoenenprojecten die hier de afgelopen jaren gebouwd zijn).
Ook voerde hij zijn ontdekkingsreizen vanuit Lagos uit. Hij vestigde zich in Sagres, en richtte een zeevaartschool op, waar het driehoekige zeil werd uitgevonden i.p.v. de rechthoekige zeilen. Hiermee kon je ook aan de wind varen, en het zeilde ook veel sneller, en dat hebben we nu nog.
Terug op de boot hangen we snel de was te drogen. De kinderen stimuleren we om eens kennis te maken met de Gavroche. Die hebben we ook al vaker gezien, en ze varen ook richting Carieb. Ondanks de verlegenheid en de taalbarriere weten ze een afspraak te maken. Morgen om 13.00 uur na schooltijd gaan ze samen spelen.
Het schemert al. En terwijl de muggen ons lek prikken zoeken we snel een plekje in een restaurant aan de kade. Heerlijk gegeten.
Donderdag 2 oktober.
Vandaag spelen Myrthe en Wouter met Anna (7) en Luka (4) van de Gavroche. Uiteraard na schooltijd. Maar we rekenen het wel als een Engelse les. Het lukt ze uiteindelijk toch om leuk samen te spelen. Ze varen ook wat rond in de dinghy in de haven en worden door het jacht naast ons uitgenodigd voor een bezoek. Het is een schip van zeker 70 voet, wit met hout en gouden afwerking. Als de kinderen aan boord stappen doe ik mee, want dit wil ik ook wel even zien. De zoon van de eigenaar beheert het schip nu even. De elektronica en navigatieapparatuur aan boord (6 grote schermen) is al indrukwekkend. De kinderen valt het vooral op dat er een TV in zit zo groot als thuis. En dan mogen we de keuken zien. Ze hebben gewoon een inloopvriezer, mega koffiezetapparaat, afwasmachine, magnetron en een stoomoven. Ik kijk mijn ogen uit. En dan gaan we nog naar de slaapkamer van de eigenaar. Het lijkt wel een luxe hotelkamer. De luxe imponeert de kinderen minder, die vinden het gewoon gaaf dat je langs de schuine wanden van het schip kan glijden. Met de waarschuwing niet aan knopjes te zitten mogen we ook de machinekamer in. Die is bijna groter dan het totale ruim in ons schip. Ben ik even blij dat ik op een gewoon zeiljacht zit, want om te snappen hoe dit allemaal werkt gaat echt heel ver. Maar als je dit enorme luxe jacht kan kopen, kan je waarschijnlijk ook het salaris van een mecanicien betalen en een dienstmeisje wat in het achteronder alle wassen aan boord kan doen en zelfs ook drogen, en die bereid is om uren per dag al dat goud te poetsen en het dek te boenen. Heerlijk om te zien en me aan te vergapen.
Wouter heeft inmiddels Anna en Luka ook voor het avondeten uitgenodigd. Hij is wel super sociaal en regelt echt op zijn manier deze leuke contacten waar wij ook lol van hebben. Ook de Win2Win komt nog langs. Ze zijn vandaag 6 jaar bij elkaar. Ze hebben limoen-ijs meegenomen. Nou dat komt wel op bij ons aan boord.
Later in de avond gaan we ook nog even bij hen langs. Kan ik zien hoe Eltjo met de i-pad leuke filmpjes van het zeilen heeft gemaakt. Nou als ik goed heb opgelet zien jullie wellicht nog een keer een zeilfilmpje van ons op de blog. Ik ga het eens proberen.
Daarna pakken we de dinghy en gaan in bikini en zwembroek langs de kust varen. Het is al laat en we hebben een mooi laag zonnetje. De kleuren in de kliffen waar we langs varen zijn van goud tot knalrood, prachtig. En verder, bijna om de kaap kan je dwars door de grotten varen van de ene naar de andere kant. Er zijn nog een paar andere toeristenbootjes. Zij hebben reddingsvesten aan en wij zien er vergeleken bij hun wat mager gekleed uit. We varen door grotjes en tunnels, een keer zitten we aan de grond in een grotje, maar met de roeispanen komen we snel weer los. We genieten erg van de grotten en tunnels en het is ook wel bijzonder hoe je er hier tussendoor kan varen. In je eigen dinghy is dat toch veel leuker dan in zo’n toeristenboot. Het is wel handig dat een toeristenboot voor ons vaart en steeds laat zien waar je goed een grot in kan varen, en welke route je kan nemen tussen de rotsen door. Mede doordat we de route afkijken is de diepte steeds prima en raakt de dinghy verder geen rotsen. Voorbij de kaap keren we terug, het is nog wel even varen en we willen terug zijn op de boot voor het donker wordt.