Vanochtend handtekening gezet bij de notaris, en nu is het zover en zijn we de trotse eigenaar van de White Witch. Het is nog wel wennen. Leuk dat het vandaag ook Aranka’s verjaardag is. ‘s Middags gaan we met de trein – die zonder duidelijke reden bijna half uur vertraagd is – naar Vlissingen. Voor Wouter en Myrthe is het wel een lange reis, maar in Vlissingen kennen we iedereen in ons stuk van de trein: “Wij gaan naar de boot, waar ga jij naartoe”, “En in welke plaats woon je dan?, En in welke straat?” Etc.
In Vlissingen de boot ingericht en nog een hapje gegeten in het centrum, bij de Michiel de Ruyter haven. Als we teruglopen zijn de kinderen echt moe, maar met een hardloop wedstrijden zijn we zo bij de boot.
Zaterdag eerst boodschappen gedaan, erg handig zo’n vouwfiets aan boord. Via de Appie app kom ik bij de AH XL, waar de vouwfiets trouwens in de winkel ook wel van pas zou komen… Terug bij de boot zijn Harrie en Jantine (de vorige eigenaren) naar de haven gekomen om “hun schip” uit te zwaaien. We nemen afscheid en dan varen we rond 10 uur nog wat onwennig richting de sluis. In de sluis is nog wel even wennen, maar gaat het verder prima. Bij het uitvaren van de sluis blijft een boot voor ons vast zitten met een lijn en gaat er ook nog iemand overboord, wat leidt tot grote hilariteit van bemanning op deze boot en blijkbaar “bevriend” zusterschip.
Van Vlissingen tot Westkapelle hebben we tegenstroom en vrijwel tegenwind. Om voldoende vaart te houden varen we eerste 10 mijl op grootzeil en motor, daarna gaat de Genua uit en varen we halve tot ruime wind met de stroom mee. Door het water tussen de 7 en 8 knoop, over de grond ruim 9, dat schiet lekker op. Wouter en Myrthe zijn allebei een beetje misselijk, ook Aranka heeft last van misselijkheid, maar dat gaat gelukkig over als ze achter het roer staat. Het is echt heerlijke zonnige dag! Hopelijk zijn we in Scheveningen voor het donker.
Rond half zes zijn we bij de Maasmond waar we langs de Tweede Maasvlakte varen die op de kaart nog fictief is, maar er nu in het echt al wel ligt. Het is druk met in en uitvarende schepen, maar we passen er mooi tussendoor. Om een uur of zeven varen we -inderdaad nog met daglicht- Scheveningen binnen waar we bij het café van de haven worden getrakteerd op gratis kibbeling en scholletjes, dat gaat er wel in! Als ik praatje maak met een zeiler die zijn boot hier vast heeft liggen en vertel dat het onze eerste tocht is op ons eigen schip zegt hij dat de mooiste momenten zijn, als je je schip net gekocht hebt en.. als je het net verkocht hebt. Weet niet of ik daar nou vrolijk van wordt, maar des te meer reden om er nu van te genieten. Daarna kinderen -die vandaag nog weinig beweging hebben gehad- even “uitgelaten” en een heerlijk toetje gegeten bij het Brouwcafé (aanrader!).
Na een goede nachtrust lonken de verse (afbak)broodjes. Het lukte niet direct om de oven aan te krijgen, Roelof moest de gasknop ingedrukt blijven houden, maar wist dat met een trucje met een lat voor elkaar te krijgen. Dat werd dus toch een lekker ontbijt. Myrthe en Wouter hebben beiden een primatour pilletje geslikt tegen zeeziekte waar ze inderdaad geen last van hebben gehad. Het was heel relaxed in de haven van Scheveningen, weinig wind en een lekker zonnetje. Myrthe wilde zelfs even het zwemplateau uitproberen, maar het leek ook haar bij nader inzien toch wat (te) koud.
Na wat rommelen en voorbereiden vertrokken we om 11 uur. We hebben netjes toestemming gevraagd om door “de Pijp” de haven te verlaten. Toch maar niet in de haven het zeil gehesen omdat er net kinderen les hadden in optimistjes. Uit de haven stond er een flinke bries en golfslag, dus 2 riffen in het grootzeil gelegd wat even wat werk was op de stampende boot in de golven. Ook direct de bulletalie gezet, we gebruiken een lange lijn rondom zodat je hiervoor niet naar het voordek hoeft. De wind stond kwam uit het zuid westen en dus recht van achteren.
We voeren langs de Pier van Scheveningen met alleen het grootzeil en 1 knoop stroom tegen toch al gauw 6-7 knopen. Erg leuk om zo langs de kust te zeilen waar je vaak hebt gelopen en in de strandtenten eet bij de Wassenaarse slag met heel veel kitesurfers die ook van de wind genoten.
De kinderen waren heel vrolijk en zaten met zijn tweeën bij de ingang van de kuip. Ze zaten liedjes te zingen en te kietelen, zo melig als ze maar kunnen zijn samen. Ook keken ze achterom naar de golven en riepen af en toe: “moet je kijken, die is hoog, whooooo!!!!.” Eén golf was zo nieuwsgierig, die brak tegen de zijkant van de boot en rolde bijna naar binnen. Maar we bleven droog. De boot zeilde goed, maar door de golven en wind van achteren schommelden we erg heen en weer waardoor inhoud van de kastjes van de ene naar de andere kant schoof (nog te lege kastjes…). Ook koos de I-Pad het luchtruim, maar deze werd door Wouter gered.
We hebben behalve de marifoon nog weinig gebruik gemaakt van de apparatuur (radar, plotter, navtex, weatherfax) aan boord. We kennen het nog niet zo goed of weten nog niet goed hoe het werkt, maar het geeft ons al wel een indruk wat we willen gaan vervangen door wat moderne apparaten.
Na een tukje mijnerzijds was IJmuiden in beeld. Bij de ingang stond een behoorlijke deining, maar bij de sluizen was het gelukkig weer rustig. We hebben nog even geprobeerd te zeilen op het Noorzeekanaal maar er waren te veel luwtes en we wilden ook niet te laat in Amsterdam aankomen.
Ca. 2 uur later kwamen we rond zeven uur in “Amsterdam Marina” aan. De haven was totaal verlaten, maar gelukkig stond het nummer van de havenmeester op de deur zodat we konden bellen en vragen waar we de boot konden neerleggen. Toen nog iemand gevonden die voor ons het hek open kon maken en met het pondje naar Amsterdam Centraal gegaan en toen snel met de trein naar huis.”
Wouter: “Vandaag vind ik de zeiltocht heel erg leuk, omdat zeilen erg leuk is.”
