Zwemmen op zee op weg naar Vlieland 🇳🇱

Zondag varen we van de ankerplek naar de haven van Lillesand om nog wat inkopen te doen, te wassen en te douchen. De kids varen in de bij potjes mee. ‘s Avonds eten we met zijn allen (Bo, Hasta Luego en BELUGA) in een restaurantje aan de haven voor we losgooien richting Vlieland. De Helena, onze buren uit ee Buyshaven liggen hier ook en besluiten ook op vandaag te vertrekken omdat er volgende week wei ig wind is. Zo vetrekken we zondag avond dus met vier Nederlandse schepen richitng Vlieland vanuit Lillesand.

Het eerste stuk va Lillesand tot Thyborøn varen we hoog aan de wind maar schieten we ook lekker op. Daarna wordt de wind minder maar tot maandag avond kunnen we wel zeilen. ‘s Nachts is het deels motoren deels een stukje zeilen. Dinsdag is de wind echt helemaal uit en als we tussen de twee TSS en de Hasta de boot stillegt en gaat zwemmen varen we ernaar toe zetten de motor uit en springen ook over boord en zwemmen naar de Hasta toe. Wouter houdt wacht aan boord. Er worden ook nog brownies van de Hasta naar de BELUGA. Nadat we het laatste TSS overzien trekt de wind weer aan en kunnen we tot Vlieland zeilen. We komen te vroeg aan waardoor we het laatste stukje tegenstroom hebben. Om één uur ‘s Nachts (woensdag) komen we op de ankerplek. Gelukkig schijnt de maan want een oaar bootjes hebben geen ankerlicht (ja dat is lekker slim…) en laten we ons anker vallen naast de Bo die al eerder was aangekomen en de Hasta Luego die er ook net ligt.

BELUGA bij vertrek uit Lillesand ?? (© Peter vd Haar)

Woensdag wandelen we over Vlieland, de kids gaan samen op drie tandems het eiland rond. ‘s Avonds Coppen we op de Bo. Donderdag gaan we met een zwager van Anita en zijn broer die op Vlieland woont en heel veel kids naar een strand er wordt gezwommen, gevist, gevliegerd en ge-skimboard. Heel gezellig! En super gastvrij van Joost, Christine, Thijs en Nienke om ons allemaal mee te nemen!

Eind van de middag gaan we terug naar de BELUGA. We nemen afscheid van de Hasta Luego en halen we samen met de Bo het anker op en gaan we met een noodgang (regelmatig meer dan 11 kn over de grond) richting Harlingen. Op de Boontjes gaat het langzamer (tegenstroom, en pal voor de wind). We gaan soepel door de Lorentzsluisen bij Kornwerderzand en gaan daar op om de hoek voor de kust van Makkum voor anker. We halen nog een afzakkertje bij de Bo.

Vrijdag varen we Makkum in en halen we bij UK De Vries Sails onze nieuwe Code Zero die in de vakantie was binnengekomen (wordt in Turkije ?? gemaakt). Even ontdekken hoe het werkt en een uurtje later gooien we los en kunnen we hem gelijk uittesten ?. Hij staat prima! Om zeven uur meren we weer af in de Buyshaven en is de vakantie weer voorbij….

To the Scillies wordt uiteindelijk eerst maar naar Vlieland!

 

Het was een lange tijd onduidelijk waar we naar toe zouden gaan deze vakantie.
Al maanden lang bereiden we ons voor (o.a. via de Whats-app-groep “to the Scillies”) op Plan A was om in ca. 4 dagen naar de Scillies te varen en Rob en Conny met de Agape uit te zwaaien op hun reis naar de Carieb. Helaas hebben we dit lot uit de loterij niet gewonnen (voorlopig alleen wind uit het westen). Dat is natuurlijk jammer.

Gelukkig hebben we nog van donderdag avond tot zaterdag ochtend in het kommetje bij Enkhuizen kunnen ankeren met 4 zeilschepen. De DIXBAY, Black Pearl, Agape en onze White Witch. Dat voelde precies hoe de vakantie bedoeld was en de kids spelen heerlijk samen en krijgen we alleen uit het water voor een hapje eten.

Maar zaterdag was toch echt het afscheid. Terwijl Conny nog druk met haar hoofd in de bakskisten gedoken zat om op te ruimen en overbodig materiaal op te duikelen, hebben we ze toch maar los gegooid. Zij moeten vertrekken, eerst naar Amsterdam en dan zo snel mogelijk naar het zuiden. Natuurlijk tranen, we gaan ze een jaar niet zien en het is en blijft stoer zo’n reis.
Daarna gaan wij met 3 schepen richting Harlingen. We gaan eerst op weg naar Vlieland en kijken daarvandaan wanneer we een goed weergat treffen naar ofwel Noorwegen of richting de Oostzee. Zelfs het Götakanaal is langsgekomen als idee voor plan D.

De tocht naar Harlingen is relaxed, met zon en wind van achteren. Als we de sluis door de Afsluitdijk uit varen is het nog een klein stukje tussen de drooggevallen zandbanken door. Dan komen we in Harlingen. Het ligt helemaal vol achter de brug, maar er zijn nog wel gaatjes. De DIXBAY weet een plek te vinden en wij kunnen naast ze liggen. De Black Pearl ligt vlak achter ons. Uiteraard gaan we in de avond nog even de het stadje in en een ijsje scoren. Grappige is dat ik heel vaak de havens vergeet en weer helemaal opnieuw kan beleven. Maar de ijswinkel, die herkende ik nog, met de ronddraaiende bakken met diverse smaken.

Zondag varen we naar Vlieland. We hebben schitterend weer en kunnen alles zeilen. Maar vlak bij Vlieland komt er toch een zwarte lucht aan. We halen alle zeilen weg en doen zelfs de huikjes erover. Dan blijft het mooi droog. Het is hoogwater en het stroomt hard langs de ingang van de haven. Het is dus listig sturen bij het naar binnen varen. Het ligt helemaal vol in Vlieland, reserveren doen we natuurlijk niet, maar de havenmeester weet nog wel gaatjes te vinden. We parkeren naast de Black Pearl met nog een meter ruimte voor en achter ons tussen de schepen in de boxen, aan de steiger. Het is hier heerlijk kneuterig. Kinderen zijn krabbetjes aan het vangen in het water en het is een gezellige boel van veel verschillende schepen. Helaas past de DIXBAY hier niet tussen en heeft een plak achter de grote pretpoepers gevonden. We hopen voor Idris dat zij ‘s nachts de generatoren niet aan zetten. De kids zijn lekker aan het spelen en we wandelen nog even naar het dorp.

Voorlopig gaan we ons op Vlieland vermaken. Er lijkt woensdag pas een weergaatje om te vertrekken naar Noorwegen.
In de tussentijd gebeurt er van alles. We fietsen een rondje om het eiland, vermaken ons in de winkeltjes en restaurantjes, ankeren voor de vuurtoren en wadlopen naar de kant, cobben met zijn allen een lekkere barbecue en duimen dat de eerste toch van Rob en Conny op zee goed en soepel verloopt zodat de kop er voor hun af is. Enzovoort. Het is een heerlijk vakantie eiland.

 

Pasen in Enkhuizen

Vandaag hebben we de zeilen gehesen, dat had nog wel wat voeten in de aarde want het woei nog behoorlijk met de wind dwars op de steiger waar wij lagen aangemeerd. Aranka werd bijna met zeil en al de plomp in geblazen en ik moest de mast nog in omdat er een onderdeel van de rolfok uit de mast was gevallen toen ik aan het klussen was. Ik heb dat eerder in mijn eentje geprobeerd, maar als je met één hand moet vasthouden en met de andere hand en een boutje moet losdraaien en een moertje moet vasthouden zodat het niet naar beneden valt en een boutje moet pakken, dan kon zelfs ik bedenken dat dat niet heel vel kans van slagen had. Nu Aranka erbij was kon ik met een bootsmanstoeltje omhoog en dan “rustig” zitten het klusje klaren wat ook goed lukt. Kortom, je moet er wat voor over hebben als je zeilend van het paasweekend wilt genieten.

De afgelopen winter hebben we toch weer heel wat geklust aan de boot: de rolfok van nieuwe lagers voorzien, een nieuw fornuis, nieuwe vlaggen inclusief het vlaggetje op de joon, nieuwe reddingsboeien, anodes geplaatst, boot in de was, onderwaterschip in de anti fouling gezet, bieslijntjes opnieuw geschilderd, kapotte radio vervangen, nieuw gordijn gemaakt, nieuw hoeslaken gemaakt, gashandel vervangen, kortom het was maar goed dat ik de afgelopen geen baan had, anders had ik er nooit genoeg tijd voor gehad. Dat was ook de reden dat we de boot voor 1 april graag weer in het water wouden hebben liggen want per 1 april ga ik beginnen bij Alliander, ook een netwerkbedrijf maar dan voor elektriciteit en gas in plaats van telecom. Ik heb er ontzettend veel zin in en het leek ons leuk om nog zeilend van mijn laatste vrije weekend te genieten.

Hiervoor was ik de afgelopen week wel drie dagen Lelystad om de laatste klussen te doen zodat we weer konden zeilen. En dan is zo’n schip toch wel groot, als je er eerst met de polijst machine overheen gaat, dan in de was zetten. Bieslijntjes aftapen (ruim 80 meter schilderstape) en ‘s avonds is het ook koud. Als je ‘s nachts naar het toilet moet, moet je eerst in de regen van een ladder klimmen, kortom afzien, maar het was het meer dan waard! Gisterochtend gingen de White Witch weer het water in en… ja gelukkig zij bleef drijven en er liep nergens water naar binnen! En de motor deed het zowaar ook nog nadat hij een grote roetpluim uit had geblazen als protest tegen deze ruwe verstoring van zijn winterslaap.

Gisteravond kwamen Aranka en de kinderen ook naar Lelystad nadat Wouter zijn eerste schaatswedstrijd had gereden. Weer “ouderwets” gezellig met zijn allen aan boord, heerlijk dan komen ook snel de herinneringen van een jaar geleden weer terug. En vanochtend werden we wakker met prachtig weer, nadat we door de Noordersluis waren en weer op NAP nivo waren beland konden we ook zo de Houribsluizen invaren. Daarna voeren we met een dikke 5 beaufort van achter op alleen de genua al dik zeven knopen onder een prachtige blauwe lucht, heerlijk genieten dus. Als snel zagen we voor ons de Agape opdoemen die tegen dezelfde wind in worstelde, we hebben gezwaaid en getoeterd. We gaan deze zomer samen met de Agape en de Dixbay richting zweden, leuk om samen op te varen. Maar nu waren we ook zo weer uit zicht van elkaar. Op de AIS zagen we de Ojala achter ons varen, we hadden al gehoord dat zij vandaag ook richting Enkhuizen zouden gaan. Kortom een hoop gezelligheid zo op het IJsselmeer. Ondertussen wakkerde de wind nog wat verder aan en stoven we met een heerlijk ruime wind richting Enkhuizen. We zijn afgemeerd in de Buitenhaven waar we de boot een weekje laten liggen. Maandag is er ruim 30 knopen wind uit het zuidwesten voorspeld en om daar tegenin te beuken richting Scheveningen zien we niet zo zitten. Morgen gaan we lekker naar het Zuiderzee museum en paaseieren zoeken op de boot.

Nadat we goed en wel zijn afgemeerd en we net een frietje (jaja niet gezond, maar wel erg lekker!) hebben gekocht loopt daar… jawel de Dixbay binnen. We bekijken natuurlijk elkaars boot en kletsen bij. ‘s Avonds komen Anna en Maarten van de Ojala langs die we het laatst op de Azoren hebben gezien. Erg leuk om bij te kletsen en te horen hoe we allemaal op onze eigen manier weer “geland” zijn.

Het blijft mij verbazen dat je op zo’n zeilboot zo makkelijk en leuk contact hebt met andere zeilers. Kortom een heerlijk dagje varen waarin we al na een dag het vakantie gevoel hebben. En dan moet het nog Pasen worden!

Zeilend op alleen de Genua vanuit Lelystad richting Enkhuizen

White Witchin blue in de Buitenhaven van Enkhuizen

 

Weekend IJsselmeer met vrienden

Donderdag
Vandaag gaan we na een voorjaar lang klussen dit jaar voor het eerst weer zeilen. De afgelopen weken is onze boot uitgerust met een watermaker, zonnepanelen, buitendouche en Man-over-boord alarm waarbij Frank de Jong van Boat Focus ons uitstekend heeft geholpen. Daarnaast is de afgelopen week ook nog de tank geïnspecteerd door Kees Kingma waar een paar liter water in bleek te staan. Ook de filters zijn vernieuwd (op de foto zie je dat er ook in het filter veel vuil zat, maar bleek gelukkig ook voornamelijk water), maar gelukkig was er geen bacteriegroei in de tank en filter.

Dieselfilter met water

Na al dit geklus zien we er naar uit om weer eens te zeilen. Inger, Wouter en Yisak varen donderdag en vrijdag mee. De mensen uit de haven varen vandaag ook een tocht (rondje Noord Holland), dus het is gezellig druk in de haven. Als we allemaal onze spullen in de boot hebben gelegd, vaar ik met Inger en de kids vanuit de Bruynzeelhaven naar Amsterdam Marina waar Wouter en Aranka de auto van Inger en Wouter heenrijden omdat deze haven veel beter (via pond 51) bereikbaar is.

Inger, Wouter en Yisak varen mee

Het afvaren en de sluizen is wel weer even wennen, maar het is wel leuk dat we in de Oranje Sluizen Jasmin en Coen van de Mero tegenkomen, die net een jaar met kinderen een rondje Atlantic hebben gemaakt. Rond één uur kunnen we onze nieuwe zeilen voor het eerst hijsen. Als we ze getrimd hebben loopt de boot zeker een knoop harder dan met de oude zeilen. 7,5 knoop aan de wind is lang niet slecht. Wouter en Myrthe liggen al snel te slapen. Helaas is Yisak het grootste deel van de reis zeeziek, pas na het eten knapt hij weer op.

Yisak

Het weer knapt in de loop van de dag langzaam op, we varen weg met motregen en het is koud, maar in de loop van de dag wordt het steeds droger. De zon zien we pas als we voor anker liggen in Enkhuizen. ‘s avonds lezen we dat dit de koudste 29 mei ooit is geweest.

Het is leuk weer met Wouter en Inger te zeilen, 10 jaar geleden zijn we samen in Griekenland wezen zeilen, wat voor ons de eerste zeilervaring op zee was. Nu staan we op het punt voor een jaar te vertrekken, alhoewel ik er wel van sta te kijken hoe onhandig we na een half jaar niet zeilen door de sluis bij Enkhuizen komen (de details laat ik maar even, maar het hielp niet dat we de genua niet helemaal konden inrollen omdat de rolfoklijn te kort was met ons nieuwe zeil), in ieder geval goed dat we nog even oefenen! In Enkhuizen is de oude haven vol en ook de Compagny Haven is vol, maar we kunnen daar wel ankeren, kunnen we meteen ons Rocna anker uitproberen. Het anker houdt prima en we liggen in één keer muurvast.

Onderweg naar Lelystad

Vrijdag
Als we wakker worden is de wind gaan liggen en is het bladstil. Bovendien schijn de zon en het belooft heerlijk weer te worden. Als ik de zonnepanelen uit klap hebben we al snel zo’n 15 ampère stroom en het lijkt mij een mooi moment om een brood te bakken met de broodbakmachine die via de omvormer de stroom van de accu krijgt. Gelukkig valt het stroom verbruik van de broodbakmachine mee en kunnen we een brood bakken met ca. 10% van de accu capaciteit. Met dit weer laden we dat in de loop van de dag wel weer op. Wel lijkt de gist een beetje uitgewerkt want het wordt een compact -maar toch wel lekker- broodje.

Stroom van zonnecellen en windmolen

We hebben een heerlijk ontbijt terwijl we prachtig voor anker liggen in de kom van het open lucht museum van Enkhuizen. Heerlijk rustig en ik ben eigenlijk wel blij dat we hier liggen en niet in de overvolle haven 5 dik…. Ondertussen varen de passagiersbootjes vanaf het station Enkhuizen met bezoekers voor het openluchtmuseum af en aan. Bovendien is het gratis, want alhoewel er bij de ingang van de kom een boord hangt dat je ook voor ankeren moet betalen (is natuurlijk ook belachelijk), hebben we geen havenmeester gezien.

We varen door de sluizen wat nu prima gaat, weer gewend, of komt het omdat er nu vrijwel geen wind staat… Na de sluizen dobberen we met ongeveer één knoop richting Hoorn. Een mooi moment om het log te repareren dat het niet meer doet. Als ik de transducer die in de bodem zit los haal, zie ik dat het wieltje (dat door het water draait en daarmee de snelheid aangeeft) vol met algen zit. Nadat het is schoongemaakt doet het log het gelukkig weer. Wouter en Myrthe gaan nog even zwemmen zolang we toch nog dobberen.

We weerhouden onszelf ervan om de motor aan te zetten alhoewel Aranka ons voorrekent hoe lang we er nog over doen als we met deze snelheid door varen…, maar gelukkig steekt de wind op en varen we de laatste 7 mijl met een knoop of 6 richting Hoorn. We komen terecht in de Grashaven waar we nog niet eerder zijn geweest. Uiteindelijk liggen we 5 dik ingebouwd aan een korte steiger waardoor alleen onze boot met de steiger is verbonden. Laten we maar hopen dat de wind blijft liggen.Hoofdtoren, Hoorn
Eten in Hoorn‘s Avonds eten we in de Hoofdtoren waar we nog net de laatste restje zon van deze dag meekrijgen. Daarna lopen we met Inger, Wouter en Yisak mee naar het station waar zij weer de trein naar Amsterdam nemen. Op de terugweg lopen we nog langs Albert Hein, maar die is om kwart over negen net dicht, toch verschillend met Leiden waar de winkels allemaal tot tien uur open zijn.Afscheid in Hoorn

Zaterdag
Vandaag varen Ron, Marjolein, Maartje en Carlijn mee. Er is een noordenwind voorspelt en Lelystad lijkt een mooie bestemming. Ze komen rond een uur of elf met de trein uit Utrecht, dus alle tijd om te ontbijten, boodschappen te doen en nog een poging te doen om een brood te bakken. Ik heb nog een bakje gist gevonden en nadat ik dat toevoeg komt er een brood dat zeker twee zo groot is uit de broodbakmachine en heerlijk luchtig smaakt. Gist meenemen dus!

Als Ron en Marjolein er zijn en we koffie hebben gedronken zijn al onze buren inmiddels ook vertrokken en kunnen wij ook vertrekken. Carlijn blijkt over verborgen stuurmanskunsten te beschikken en stuurt de boot keurig hoog aan de wind, stuurautomaat haalt het er niet bij. De wind stond in het zuid/oosten ipv het noorden, maar het weerbericht op de marifoon bleef volhouden dat het noordenwind was in Lelystad, dus er maar vanuit gegaan dat de wind zou gaan krimpen en overstag gegaan ook al voeren we toen eerder richting Muiden. Het is heerlijk weer, maar als we nadat we overstag zijn gegaan opeens in de schaduw zitten is het toch nog fris. Inderdaad krimpt de wind al snel en kunnen we onze koers steeds iets noordelijker kiezen tot we uiteindelijk met ruime wind en ruim 7 knoop richting Lelystad varen. Het is gezellig met zijn achten aan boord, voor het eerst dat we met zoveel mensen op ons schip varen, maar het gaat prima. Leuk om weer bij te praten en Marjolein wil precies weten waar we allemaal naar toe gaan op onze reis.IMG_1659

We leggen aan in de Batavia haven, die nog vrij nieuw is (op de satelliet foto’s in Google Maps is de haven nog niet te zien), maar het wel fijn dat het niet zo ontzettend druk is als n Hoorn. De Bataviawerf is bijna dicht, dus dat loont niet de moeite. We lopen nog even door het Batavia Outletdorp, maar dat heeft geen goede klanten aan ons want we kopen niets. We eten in een restaurantje met terras, maar verkassen toch naar binnen als het kouder wordt. Na het eten gaan Ron, Marjolein en kids met de bus terug naar Utrecht. Heerlijk relaxed dagje zeilen zo!Straattekening

Zondag
‘s Ochtends staan we bijtijds op om voordat we weer richting Zaandam varen eerst nog de Batavia te bekijken. We krijgen een uitgebreide rondleiding op de Batavia waarbij ons herhaaldelijk wordt verteld dat dit een reconstructie is en geen replica (zoals de “Stad Amsterdam”). Het is indrukwekkend hoe ze dit schip weer helemaal met originele materialen hebben nagebouwd. Wel jammer dat er pas een keer mee gezeild is, in Australië nota bene! Nou ja binnenkort wordt het schip gebruikt voor opnames van een film over Michiel de Ruyter, misschien dat ze er dan een stukje mee zeilen…

Het schip gaat tijdens de rondleiding echt leven als er verteld wordt over hoe de matrozen en soldaten hier leefde tijdens de negen maanden lange reis naar Oost Indië. Zittend slapen, 9 maanden op zee, kielhalen als straf, weken vastgebonden zitten als je je misdroeg en dan ook nog stranden op een rif omdat de kapitein niet oplet…, dan lijkt onze reis toch wel heel comfortabel en makkelijk. Wouter vind het prachtig en raced door de boot (hij kan overal makkelijk staan), gelukkig is de gids heel relaxed en vindt het allemaal prima. Myrthe ziet bij de uitgang een schilderij en merkt scherpzinnig op dat dat niet klopt omdat er iemand ligt te slapen, goed opgelet dus tijdens de rondleiding!
Achtersteven Batavia

Nadat we nog even op de werf hebben rondgekeken en Myrthe en Wouter een touw hebben geslagen gaan we terug naar de boot om richting Amsterdam te varen. Het is heerlijk weer met een zacht briesje (3 Beaufort) van achteren en lopen met een gangetje van ca. 4 knoop richting Amsterdam.

Voordat we bij de sluis komen kookt Aranka een heerlijk (ietwat zout) potje nassi. We kunnen snel door de sluis en zorgen dat we alles netjes opruimen zodat we als we in Zaandam aankomen snel naar huis kunnen. Is toch negen uur als we uit Zaandam vertrekken.

5-7 juli 2013 – Heerlijk gezeild, gezwommen en gegeten in Enkhuizen

Gisteravond na het judo examen van Myrthe zijn we naar Lelystad gereden waar de White Witch nog op de kant stond. Nadat we Wouter en Myrthe naar bed hadden gebracht moesten we nog het laatste stukje rond de waterlijn in de was zetten.
Vanochtend om acht uur was er al iemand van de werf om de White Witch in het water het takelen. Schaap Shipcare had vrijdag de anodes vervangen en de schroef weer helemaal in het vet gezet, maar er bleek toch nog een anode te ontbreken. Gelukkig kon die er snel onder worden gezet (al kwam hier wel speciaal een monteur voor aanrijden).

We konden nog de laatste plekjes – waar de stempels hadden gestaan – in de antifauling zetten toen ons schip in de kraan hing. Even later lag de White Witch weer als vertrouwd in het water. Rond twaalf uur vertrokken we – nog wel wat moe – richting de eerste sluis (Noordersluis) die ruim 6 meter omhoog schut. We moesten een half uurtje wachten want de sluiswachters hadden net lunchpauze toen we aankwamen. Het was een spectaculair gezicht om een sluis in te varen met muren van ca. 7 meter hoog. Het water komt ook met veel geweld de sluis in en uit. Tijdens het schutten moest je echt opletten en 3 keer overpakken op de volgende bolder. Hierna moesten we nog door de Houtribsluizen, die al openstonden toen we aankwamen en daarna konden we eindelijk….ZEILEN!

Alhoewel er Wind uit NO was voorspeld kwam de wind toch echt uit het NW. We moesten dus kruisen, maar met een windkracht 3-4 was het uitermate relaxed. Myrthe en Wouter waren binnen druk met houten beestjes te schilderen en met het luisteren van luisterboeken. Het was heerlijk weer en we wilden het anker en de ankerlier ook nog uitproberen, dus halverwege een zwempauze ingelast. Was voor Wouter en Myrthe ook een heel welkome afwisseling met het zeilen. Meteen de vlonders maar even geschrobd en daarna verder gevaren richting Enkhuizen waar we rond een uur of acht aankwamen. De oude haven lag vol maar er was een prima ankerplek pal voor het Zuiderzeemuseum waar we geankerd hebben. ‘s Avonds zijn we naar de kant geroeid en hebben we heerlijk gegeten tegenover de Drommedaris. Uiteraard was het veel te laat toen we weer terug aan boord klauterden.

Zondag ontbeten met verse broodjes en vers geperst sinaasappelsap uit het havensupermarktje. Wouter vond dat hij nu ook wel zelf kon roeien in het bijbootje. Toen hij echter los was begon hij toch een beetje sip te kijken en zijn enige voortstuwing was de wind, en die blies maar één kant op, richting IJsselmeer. Eerst geprobeerd om Wouter te overtuigen dat als hij echt wilde hij het echt wel zou kunnen, toen dat niet lukte geprobeerd Myrthe te verleiden haar broer te redden, maar Myrthe vond dat duidelijk een ouderlijke verantwoordelijkheid. Dus toen maar zelf in het water gesprongen en Wouter weer terug naar de boot getrokken.

Na het ontbijt besloten we toch eerst naar het Zuiderzee museum te gaan, zou dan wel weer wat later worden voordat we in Amsterdam zouden zijn… maar ja wel leuk nu we er toch voor liggen. Eerst probeerde we “illegaal” aan land te gaan midden in het Zuiderzee museum maar we werden onverbiddelijk teruggestuurd door een strenge suppoost. Dus maar naar de haven geroeid en even om gelopen. Het Zuiderzeemuseum was erg leuk, met onder andere een oud-hollandse kermis. Rond een uur of twee vertrokken we richting het Naviduct/sluis. Daarna konden we voor de wind zeilen op twee oren met uitgeboomde genua. Gelukkig ging het steeds een beetje harder waaien zodat we bij het Paard van Marken meer dan zeven knopen liepen (en verschillende boten met Gennaker voorbij liepen ;-).

Bij Amsterdam miste we net de Schellingwouderbrug, maar konden na een kwartiertje wachten toch verder naar de Oranjesluis. Bij de sluizen was het druk, waardoor we in de grote sluis meekonden. Toen we afgemeerd lagen bleek naast ons een collega van Aranka te liggen, Marc Fluttert die op weg was naar de Braassem en ‘s nachts nog door Amsterdam ging varen. Om acht uur ‘s avonds liepen we de Amsterdam Marina weer binnen. Omdat het toch al laat was zijn Aranka, Myrthe en Wouter direct met de trein naar huis gegaan en ben ik eerst de auto in Lelystad gaan ophalen. Daarna boot verder opgeruimd en pas laat thuis, maar wel na lekker weekend!

Hieronder de foto’s:

Error: the communication with Picasa Web Albums didn't go as expected. Here's what Picasa Web Albums said:

Error 404 (Not Found)!!1

404. That’s an error.

The requested URL /data/feed/api/user/rmcrevecoeur%40gmail.com/album/WeekendIJsselmeer?kind=photo was not found on this server. That’s all we know.

30 maart 2023 – Terug naar Amsterdam

De afgelopen week heb ik de cursus en examen Marcom A op de Enkhuizer Zeevaartschool gedaan en ‘s Nachts op de White Witch geslapen. Was wel vervrissend om weer eens echt ouderwets in de schoolbankjes te zitten en je hoofd vol met -deels onzinnige- feiten te stoppen. Zo denk ik niet dat het echt heel veel toevoegd om te weten waar Cheju, Pusan, Nadhodka, Haldia of Incheon liggen maar er is wel een handige site om het topografie deel van het examen te oefenen. Wel lekker om een slaapplaats midden in het centrum van Enkhuizen te hebben, maar nu de mast er weer op staat is het tijd om weer terug naar Amsterdam te varen.

Zaterdag vertrekken we rond het middaguur richting Enkhuizen. We rijden nog langs Dekker in Zaandam, maar dat is voor niets want het kabeltje waar we voor kwamen bleken ze toch niet op voorraad te hebben (jammer want had er nog speciaal voor gebeld). In Enkhuizen zetten we de Genua na de Winter weer op de boot. Toch wel weer even zoeken hoe het allemaal zit. Wouter en Myrthe helpen mee met het hijsen, maar vinden het wel zwaar. De rest van de middag zijn ze druk bezig met de I-pad. Verder probeer ik met een stukje tuinslang een 25 l tank diesel over te hevelen in de dieseltank wat totaal niet werkt (maar wel een hoop geklieder oplevert). Met een simpel hevelpompje dat ik bij Joosten Watersport haal lukt het wél, zelfs zo goed dat het ook zeilend op zee moet lukken. Bovendien vindt ik ook een simpele oplossing om de kabel van de radar te verlengen met een huis-tuin-en-keuken ethernet kabeltje wat waarschijnlijk een factor 10 goedkoper is dan een vergelijkbare oplossing van Raymarine.

‘s Avonds lopen we nog een rondje door Enkhuizen en eten we lekker bij Grand Café van Bleiswijk, we hebben van het klussen in de kou wel trek gekregen en alles gaat dan ook schoon op. Als we terug lopen laat ik trots alle verlichting zien, het NaviLED driekleuren- en ankerlicht, het deklicht en het gieklampje die het weer doen.

Zondag als we wakker worden liggen we in een dun laagje ijs! We hebben een lekker paasontbijt. Myrthe heeft de boot versierd en we hebben een lekker paasbrood van ons Friese Bakkertje, verse broodjes en eitjes. Na het ontbijt klim ik op de giek om een blokje in de achterstag te zetten zodat we de vlag weer kunnen hijsen. Ook vullen we de watertanks, erg handig om weer water uit de kraan te hebben. Bovendien doet de “waterflow meter” het ook weer (moesten nieuwe batterijen in, wat ik na een speurtocht op internet ontdekte).

We verhalen de boot zodat we tegen de wind in liggen en het grootzeil erop kunnen zetten. De buurman die een geheel nieuwe mast heeft en normaal ook in Amsterdam ligt helpt even mee. Als het grootzeil erop zit en de boot klaar is om te vertrekken gooien we om een uur of twee los en roepen we de havenmeester op de marifoon op om de brug te openen. Deze keer wel direct reactie en even later varen we de oude haven van Enkhuizen uit. Als we langs de langs de Drommedaris varen horen er mensen zeggen “mooi schip”, doet ons goed en apetrots kunnen we vrijwel direct de sluis in. Op het Markermeer hijsen we de zeilen en varen we “op twee oren” voor de wind pal zuid. Als de wind wat afneemt zet ik de spinakerboom in de Genua en lopen we ruim een knoop sneller. We roepen de meldpost IJsselmeer op om te vragen of er nog ijsvorming is bij Monnikendam. Aangezien ze het niet zeker weten bellen we de jachthaven Waterland in Monnikendam op en zij geven aan dat in de jachthaven nog wel ijs ligt, maar dat we wel de oude haven in kunnen, dat is sowieso veel leuker tussen de oude zeilschepen!
Aranka bakt onderweg pannenkoeken, en rond een uur of zeven komen we in de oude haven bij Monnikendam aan, we passen nog precies tussen een grote platbodem en een motorbootje voor ons. Wouter en Myrthe zijn meteen vertrokken naar het speeltuintje. ‘s Avonds eten we nog een klein hapje en een lekker toetje bij de Waegh. Myrthe bestelt voor toe een crème brulé, maar vindt die toch niet lekker, ik wel! Gelukkig wil Wouter zijn ijsje – dat wel een beetje groot is – wel met Myrthe delen.

Maandag spelen Myrthe en Wouter nog in het speeltuintje met andere kinderen. Ze vinden dit een veel geschiktere haven dan Amsterdam omdat je leuker kan spelen. We spreken af dat we samen nog eens naar een leuke thuishaven gaan kijken. Aranka heeft ontdekt dat je met het middel waarmee de mast is schoongemaakt is ook heel goed roest kan wegpoetsen. Rond een uur of twaalf vertrekken we. Op de Gouwzee hebben we wind tegen en de motor bij. Ik zie bij het hijsen van het grootzeil, dat ik ben vergeten de mastrail weer goed vast te zetten na het erop zetten van het grootzeil, de schroefjes liggen nog keurig op het dek… Doordat één van de kogeltjes van de onderste zeilwagens vast is komen te zitten kan ik het zeil niet geheel hijsen, dus zet ik twee riffen zodat er geen kracht komt op de zeilwagen die vastzit. Zodra we de Gouwzee uit zijn kunnen we zeilen. Omdat de wind het eerst stuk recht van achter staat kruisen we het eerste stuk af. Het is prachtig weer en ondanks het tweede rif lopen we toch lekker. Wouter en Myrthe spelen binnen spelletjes. Rond drie uur zij we bij het IJ en varen we door de Schellingwouder brug. We moeten even wachten bij de sluizen en er staat een harde dwarswind als we aan de wachtsteiger (hogerwal) afmeren. We leggen eerst achter vast en ik moet behoorlijk gas geven om de voorpunt bij de steiger te krijgen.

Om vier uur liggen we na drie weken weer in onze eigen haven. Aranka gaat met Wouter en Myrthe de auto halen die nog in Enkhuizen staat terwijl ik de boot opruim en de mastrail weer goed vastzet. Hierbij rollen uiteraard alle kogeltjes uit de wagen die vastzat over het dek… Gelukkig hebben we nog reserve kogeltjes. Net als ik klaar ben komt Aranka oom weer terug zodat we nog redelijk op tijd naar huis kunnen na ons eerste zeiltochtje dit jaar!

20130410-032931.jpg

16 maart 2013 – Klusdag aan de mast no. 2

Alhoewel het zaterdag is kan ik vandaag toch binnen aan de Mast werken zolang Vester ook bezig is bij Tuned. Ik probeer een beetje bijtijds te vertrekken en ben rond half tien in Enkhuizen. Als ik aankom is het er toch weer gezellig druk. Ook Sander is er en iemand die helpt met het splitsen van de touwen. Even later komt ook de eigenaar van het schip waar wij langszij liggen en waar een nieuwe mast op komt.

Doel is vandaag de klussen waar ik donderdag aan begonnen ben af te maken. Het aansluiten en monteren van het toplicht en stoom licht en het monteren van de Echomax actieve radar reflector.

Het aansluiten van het stoomlicht en toplicht gaat eenvoudig. Mooi dat ze het ook doen als ik ze test, toch leuk dat we nu ook een ankerlicht hebben (LED dus gebruikt nauwelijks stroom), dat gaat deze zomer zeker van pas komen als we naar de oostkust van Engeland gaan.

Monteren van de Echomax duurt iets langer. Ik boor zes gaten in de top van de mast en Vester helpt met het vastpoppen van de beugel. Met de kabel van de windmeter trek ik een touwtje door de mast en daarmee dezelfde kabel en de kabel van de Echomax weer terug. Die zit ook weer.

Verder controleren we nog alle lijnen en besluit ik de grootzeil val en genuaval te vervangen door Dyneema light lijnen. De genuaval is echt versleten, de grootzeil val niet, maar daar is het juist fijn een lijn zonder rek te hebben. Verder controleren we de schijven boven in de mast, deze blijken helaas versleten, maar ze zijn ook vrij eenvoudig te vervangen. In ruil voor onze de oude radar wil de lijnen man wel nieuwe Lazy Jacks voor ons splitsen, dat is mooi want de oude liepen ontzettend stroef.

Tot slot lukt het nog om een boutje met kapotte kop uit de mast te krijgen (zonder boren) zodat we het lampje in de giek ook kunnen repareren en schuur ik een randje van de schroefdop van de windmeter die tegen de mast aankwam bij het vastdraaien.

We spreken af dat ik volgend weken 23-24 maart de lijnen in de mast zet en de leren lapjes aan het eind van de zalingen (tegen het schavielen) aanbreng, dan kan de mast er in de week voor Pasen op en kunnen wij ons eerste zeiltocht van het jaar met Pasen maken!

20130330-202958.jpg

20130330-203011.jpg

20130330-203044.jpg

14 maart 2013 – Klusdag aan de mast

Vandaag een dag vrij genomen om aan de mast te klussen. Op het programma staat:

  • Echomax actieve radarreflector ophalen en installeren
  • Antennedraad op achterstag ophalen en installeren
  • Radar installeren
  • Navigatie verlichting vervangen door LED verlichting van Hella Marine
  • Werklicht in de mast repareren

Als ik om kwart voor acht weg rij richting Enkhuizen denk ik nog dat dit wel haalbaar moet zijn in een dag… Om 9 uur ben ik in enkhuizen om de Echomax en de antennedraad op te halen. Bij Tuned aangekomen ligt de mast naast het schip, de zalingen zijn er ook af. Samen met Sander leggen we de mast binnen en nadat ik mijn gereedschap en spullen binnen gehaald heb blijkt als eerste dat de beugel waarmee de radar op de mast zit toch niet past… Dus verder met klus twee, deklicht repareren. Lamp loshalen gaat eenvoudig, maar blijkt een “Sealed Beam” lamp te zijn die stuk is. Daar moet dus ook een nieuwe voor komen. Als ik de verlichting los haal zit één boutje zo vast dat ik het moet uitboren. De nieuwe super boorset die ik op de Hiswa heb gekocht, blijkt toch niet zo goed, nadat ik één boutje heb doorgeboord is de het boortje net zoveel korter geworden als het boutje… Gelukkig zit er levenslange garantie op de boren, dat zal ik nog vaak nodig hebben ;-). ‘s Ochtends eerst even naar Joosten Watersport in de Compagniehaven, waar ze wel de Sealed Beam hebben maar geen radar beugel.

‘s middags kan ik meelunchen met o.a. Sander. Het is wel lekker werken met alle spullen bij de hand en ik krijg ook een enorme berg tips! ‘s Middags rij ik eerst naar Medemblik waar ik bij H2O Yacht Electronics wel een beugel zou moeten kunnen krijgen. In Medemblik ligt de beugel klaar en Geert Hiemstra blijkt ook service dealer te zijn voor Raymarine. Mooie gelegenheid om te vragen waarom onze stuurautomaat het niet meer doet. Ik krijg wel wat tips mee maar opgelost is het zeker nog niet. Wel hoor ik dat er in juni weer een nieuw type stuurautomaat komt, dus als ik het niet gefixed krijg is dat in ieder geval een oplossing. Veel tips rijker en een heleboel geld armer (Euro 360.00 voor een beugel…) rij ik terug naar Enkhuizen. Ik realiseer me dat het inmiddels twee uur is en dat ik nog niet zo heel erg veel opgeschoten ben. Misschien was het dagprogramma toch iets te ambitieus.

Terug in Enkhuizen begin ik met de Radar te monteren. Gelukkig past de beugel op de voetjes die al op de mast gemonteerd zijn. De doorvoer van de kabel in de mast zit verkeerd om (zodat het regenwater er inloopt) dus die draai ik om, maar dat betekent wel weer vier boutjes uitboren wat ook vier boortjes kost, de overgang van aluminium en RVS is blijkbaar lastig voor een boortje. De nieuwe kabel door de mast trekken is ook een uitdaging, blijkt een versmalling bij de mastvoet te zitten. Volgens Vester is het onmogelijk om de kabel met stekkers eraan er door te krijgen, dat zullen we dan nog wel eens zien… Ruim een uur later zit de de kabel door (met stekkertjes) door de mast. Nu de mastdoorvoer voor de kabel er nog op poppen en de radar monteren en dan is één klus klaar. Het werklicht repareren gaat snel en het lukt ook nog (met hulp van iemand die komt helpen) om de bevestigingsgaten voor de navigatieverlichting te boren en te tappen, maar dan is de tijd ook echt op. Zaterdag verder!