We hebben dit jaar de Dizzy Lizzy (een Oceanis 34) gehuurd in Heiligenhafen om 3 weken rond Denemarken te zeilen. Bedoeling is dat we deze vakantie ook oefenen met navigatie en ‘s nachts varen. Ik heb met de ZeeZeilers al wel eens een nacht doorgevaren, maar voor Aranka is het nieuw.
Vrijdag middag 6 juli vertrekken we (toch nog een uur te laat) richting Heiligen-hafen. Blijkbaar hebben meer mensen het idee om op vakantie te gaan dus wordt het toch half 11 voordat we aankomen. Gelukkig is de boot open en zijn er nog wat mensen van de verhuurder zodat we boot vast in onvangst kunnen nemen. Als alles een beetje op orde is gaan we nog wat eten in de plaatselijke snackbar terwijl er allerlei vuurwerk de lucht in knalt.
Zaterdag 7 juli: Heiligenhafen – Spodsbjerg
Nadat we zaterdag ochtend nog wat boodschappen hebben gedaan en de boot op orde hebben gebracht vertrekken we richting Spodsbjerg op Langeland. Onderweg is er weinig wind en varen we een groot deel op de motor. Alle tijd dus om bij vertrek een kruispeiling te maken op de vuurtoren Flügge op Fehmarn een peiler van de brug over de Fehmarnsund. Daarna houden we het gegist bestek bij wat prima lukt met een constante koers. We steken de redelijk drukke shipping lane tussen Kiel en de Oostzee over en varen ten westen van de shipping lane “Weg T” door de Grote Belt naar Spodsbjerg. Toch lekker dat je zaterdag middag al naar Denemarken vaart terwijl ik vrijdag nog nog aan het werk was… We moeten nog geld pinnen, maar dat lukt hier niet. Geen geld automaat en het plaatselijke hotel accepteert alleen Deense passen, helaas dus vandaag geen ijsje. We hebben voldoende voorraden op de boot dus vandaag koken we.
Zondag 8 juli Spodsbjerg – Fejø
Vandaag is er een ZW wind voorspeld. Het weerbericht komt (soms) binnen op een draagbare NAVTEX (Weather Infobox), verder kijken we op Kortweer en de weerkaartjes op de knmi site. We kruisen van Spodsbjerg over de Grote Belt en kunnen precies hoog aan de wind het Ståldyb op varen richting Fejø.
Rond 4 uur meren we af in een erg leuk en klein haventje, “Dybvig Havn” op Fejø. Het geultje ernaartoe is zo smal dat je er liever geen andere schepen tegenkomt. We wandelen naar het plaatsje en kunnen geld pinnen in de supermarkt waar ze ook ijs hebben. Bij Wouter zit het ijs al snel van oor tot oor, maar zijn dag is helemaal goed.
Maandag 9 juli Fejø – Stege
Met een ZW wind van ongeveer 15 knoop varen we een leuke route over het Smålandsfahrwasser tussen 3 poortjes van kardinalen bij Sletterev, Grøvold Grund en westerlijk van Kogrund. Daarna steken we af over het Dyrefod Flak, waarbij de ondiepte erg dichtbij komt, maar we houden voldoende water onder de kiel. We hebben vandaag alleen de Genua op staan, is makkelijker met koerswijzigingen. Bovendien lopen we dan toch al dik 6 knopen.
Bij Vordingborg gaan we onder onze eerste brug door, die met 26 meter hoogte ruim hoog genoeg is. Na de brug steken we over het Masnedø E-Flak wat met 2,5 meter diepte net genoeg is. De rest van de route is goed bezeild langs de Ulvsund en onder de brug door bij Kalvehave. Daarna gaan we rechtsaf richting Stege door de Koster Rønde, waar de wind toeneemt tot 35 knopen. Met een noodgang racen we door het geultje richting Stege waar we te breed blijken voor de boxen in de Jachthaven. Gelukkig is er ook nog een plek vrij in de Nordhafen. In de haven is een leuk speeltuintje voor Myrthe en Wouter, bovendien kunnen we hier geld tappen en kunnen we lekker uit eten gaan. Als we het restaurant binnenlopen herkennen we het van van vier jaar geleden toen we hier met de fiets op vakantie waren. Blijkbaar echt het meest gezellige restaurant van Stege waar ze hun eigen bier brouwen.
Dinsdag 10 juli Stege – Rødvig
Alhoewel de noordelijke route vanuit Stege via de Nødre Løb niet in de vaarwijzer is beschreven, is een veilige route de op de kaart te vinden met voldoende kardinale betonning. De diepte meter vind het wel mooi en blijft vast staan op 1,4 meter. Aangezien we nog varen zal het wel zeegras zijn oid. Bij Hølen komen we weer in de betonde vaargeul en varen via een leuk zig-zag route naar de Bøgestrøm. Vandaar zeilen we min of meer in een rechte lijn naar Rødvig waarbij we weer op groter water zitten en we voldoende zichtpunten hebben om onze positie regematig met ons nieuwe peilcompas te peilen. We komen rond vier uur aan in Rødvig. In Rødvig is een leuke speeltuin waar Wouter en Myrthe veel lol hebben op de wip. Ondertussen ga ik pannenkoeken bakken aan boord. ‘s avonds halen we nog een ijsje bij de erg populaire ijstent. Aranka verkijkt zich een beetje op de grote van het ijsje en kan het maar met moeite op, terwijl Wouter en Myrthe de wip nog eens proberen…
Woensdag 11 juli Rødvig – Kopenhagen
Met 15 knopen wind uit het zuiden varen we een groot gedeelte van de dag op 2 oren met een vaart van ca 5 knoop. Onderweg zijn er voldoende herkenningspunten voor een peiling met verzeiling en een aantal kruispeilingen zoals Stevns, Falsterborev, Drogden en de watertoren bij Dragør.
We twijfelen in welke haven we moeten gaan liggen, Christianshavn lijkt het leukst, maar de vaarwijzer waarschuwt dat het daar duur zou zijn en vol met oude barrels zou liggen. Het alternatief zijn 2 jachthavens in het noorden van Kopenhagen waar je dan de trein moet nemen naar het centrum toe. We besluiten het er maar op te wagen en varen naar Christianshavn. Het is er erg gezellig maar ook erg druk. De haven is een breed kanaal waar ook grote rondvaartboten doorheen varen. Aan de ene zijde boxen, aan de andere kant overal drie dik. Onder het mom, “er is altijd een plek” zoeken we een plekje waar drie wat smallere boten naast elkaar liggen en beginnen de vierde rij. Gelukkig kunnen de rondvaartboten er nog net langs. ‘s avonds eten we in Nyhavn. Donderdag nemen we eerst de tijd om eerst de Frelsers Kirke te beklimmen. We hebben hier een prachtig uitzicht over Kopenhagen en de Christanhavn.
.JPG?415)
.JPG?415)
Donderdag 12 – Vrijdag 13 juli Kopenhagen – Götenborg
Rond vijf uur varen we de haven van Kopenhagen uit, we maken nog even een foto bij de zeemeermin, niet echt bijzonder omdat ze niet over het water uit blijkt te kijken maar naar de toeristen op het land. We varen voorbij het fort bij Helsingør dat er prachtig uitziet in het licht in het begin van de avond. Voor het donker zijn we het TSS voorbij en wordt het aantal schepen ook snel minder.
‘s Nachts hebben we 15-20 knopen wind uit NWW. Als het donker wordt zetten we het tweede rif, vaart rustiger en de Dizzy Lizzy loopt nog steeds tussen de 6 en 7 knopen. ‘s Nachts zien we nog lang de Nakkehoved vuurtoren op Noord Sjælland, en de Kullen waarmee we onze voortgang goed kunnen volgen. Ook de zendmasten bij Varberg zijn goed zichtbaar. Omdat het een nacht is en het voor Aranka de eerste keer is dat we een nacht doorvaren kiezen we ervoor om samen wakker te blijven.
De nacht duurt niet lang, ‘s ochtends neemt de wind toe tot ca. 30 knopen, en zien we even meer dan 9 knopen op de meter staan met een dubbel rif erin. We varen west van de Vanguardsgrounds en lopen Götenborg aam via de vuurtoren Trubaduren, de Knöte en dan via de South Channel de Älvsborgsfjorden op. We varen onder de brug door waar we afgelopen winter nog met de ferry onderdoor zijn geweest op weg naar een weekje skieën en schaatsen in Zweden. We meren ron 2 uur ‘s middags af in de jachthaven “Lilla Bommen”. We liggen aan de buiten steiger, maar nadat er een rondvaartboot is langs gevaren met golven die bijna de kikkers uit het dek trekken vinden we gelukkig een plaatsje binnen in de haven. Na een lekkere douche gaan we een kop koffie drinken in de stad. We vinden een goede zeekaart van het gebied rond Götenborg. Als de koffie op is merk ik pas goed hoe moe ik ben (vergeet mijn tas in de boekwinkel en vervolgens ook weer bij het café waar we koffie drinken) en besluit eerst maar een paar uur te gaan slapen.
Zaterdag 14 juli Götenborg – Tjörn
‘s Ochtends slapen we uit, het is windstil. Na een niet succesvolle zoektocht naar een bakker (Aranka vond er natuurlijk wel vrijwel direct één) doen we boodschappen voor een paar dagen omdat we in het gebied tussen Götenborg en Orust een paar dagen willen scharrelen en ankeren. We drinken nog een kop lekkere koffie met gebak en vertrekken rond drie uur op de motor. Zodra we Götenborg uit zijn varen we een prachtige route door de scheren. Het is windstil, maar ook op de motor is dit fantastisch. Met peilcompas en kaart buiten navigeren van de ene geleide lijn in de andere en varen we rakelings langs rotsen en ondieptes. Toch voelt het veilig omdat de vuurtorens en geleidelijnen duidelijk zichtbaar zijn.
De route begint voorbij ton nr. 20 in het North Channel en pikt dan de geleidelijn van Varholmen op (314º), vervolgens via een smal betont kanaaltje tussen Kalven en Björkö waar de volgende geleidelijn van Hälsö. Voorbij Hälsö kan je dan van achteren de geleidelijn van Björkö oppikken tot Sälö. Vanaf Sälö vaar je naar Lekskär. Hier kan je de geleide lijn van Ramholmen oppikken. Voorbij Ramholmen vaar je noordelijk over de Marstrandsfjord richting het sectorlicht Barrlind en daarna Eggskär. Hierna pak je de geleidelijn S:t Olovs op en vaar je met een koers van 6,5º tussen twee rotsjes door bij I Syster. Bij S:t Olovs nedre ga je dan de volgende geleidelijn van S Kyrkesund (ovre en nedre) volgen tot je in het betonde deel bij N Kyrkesund nedre bent, waar de de volgende geleidelijn oppikt van N Kyrkesund (ovre en nedre) van 334,5º naar de Kråke fjord. Vanaf hier zin we oostelijk gevaren door de noordelijke doorgang onder een 32 meter hoge hoogspanningskabel door. Hier moet je opeens oppassen omdat er nauwelijks nog betonning cq sectorlichten of geleidelijnen zijn, maar wel veel ondieptes en rotsen. Het is inmiddels aan het schemeren en we willen nu wel een ankerplekje vinden. Bij Kälkerön is het erg druk en we varen door naar Hälsön. Hier ankeren we samen met nog een paar boten op de Zweedse wijze met ons hekanker en de boeg met een landvast naar de rotsen. Zo kunnen we van de boot afstapen op de kant en nog een korte avondwandeling maken over glibberige rotsen. We vergeten echter na te denken hoe de wind de volgende ochtend zal staan… Wel leg ik de boot voor de zekerheid twee meter van de rotsen af, je weet maar nooit.
Zondag 15 juli Stigfjorden
Als we wakker worden valt ons op dat onze buren allemaal vertrokken zijn en dat onze voorpunt weer dicht tegen de wal aan ligt. Al snel hebben we door dat het is gaan waaien en dat de wind gedraaid is en nu van schuin achter (ZW) komt, was dus slim geweest om vroeg te vertrekken. Aangezien we in een soort hoekje liggen kunnen we de landvast (die snaar strak staat) niet losmaken, want dan waait de boeg op de kant. We proberen nog met de motor de landvast te ontlasten, maar dat is fataal voor ons hekanker. De boot drijft langzaam richting rotsen, we kunnen er nog net een stootwil tussen hangen. Inmiddels staat er al zo’n 20 knopen wind. Dan schiet het hekanker helemaal los en dreigt de boot echt op de rotsen te drijven. Ik vaar als de sodemieter weg terwijl Aranka de voor landvast los gooit. het gaat net goed maar ik zit met de kinderen op de boot en Aranka staat nog op de rotsen. Ik had al even met Aranka dit scenario doorgenomen, maar ik moet nu echt even de kinderen uitleggen dat we mamma echt niet zullen achterlaten op deze onbewoonde rotsen en dat we haar gaan ophalen met de dinky. Blijkt de ankerlier (die we nog niet gebruikt hadden) uit te staan, dus eerst maar even Stigfjorden opgevaren om dan rustig te gaan zoeken welk schakelaartje van de ankerlier is terwijl de boot ronddobbert. Nou ja half uur later liggen we voor anker, is dinky opgeblazen, en is mamma gered van een onbewoonde rots. Ze kan er op dat moment de romantiek niet van inzien. We puffen even uit en besluiten dat Zweeds ankeren echt iets voor de zweden is en dat wij maar al te graag de dinky opblazen om daarmee naar de kant te varen!
Het is een prachtig gebied en het lijkt een goed idee om hier vandaag te blijven. Ten noordwesten van Almösund vinden we een mooi baaitje waar we ons anker uitgooien, en dat maar even goed vast trekken. We hebben een rustig dagje. Zitten helaas wel erg veel kwallen om bij de boot te zwemmen.
Maandag 16 juli Almösund – Marstrand
Om 11 uur gaat anker op (zat inderdaad goed vast!) en zeilen we onder de brug van Almön door. Even later varen we door een smalle passage westelijk van Brattön en valt de wind weg. We motoren een paar honderd meter en daarna zeilen we hoog aan de wind een mooie route langs de oostkust van Tjörn. Op de Hakefjord kruisen we met lange slagen tot voorbij het sectorlicht Älgö. De wind neemt iets toe tot 20-25 knoop en op de Älgöfjorden racen we dan ook richting de scherenroute oostelijk van Marstrand. Hier varen we onder een 18 meter hoge brug door (we checken toch nog maar even voor de zekerheid dat de Dizzy Lizzy 16 meter hoog is).
Het kanaaltje naar Marstrand is echt ontzettend leuk om doorheen te varen, met een prachtig meertje, en smalle doorgangetjes. Bij Marstrand vinden we nog een fender in het water, maar is het ook overvol. Ook zien we nog een zeehond zwemmen in de haven, hij komt één keer vlak bij de boot boven water.
Dinsdag 17 juli Marstrand / Rös Kungsö
Er staat een lekker windje. ‘s Ochtends halen we lekker vers brood bij de bakker en ontbijten rustig. De eerste wedstrijd boten varen al uit (er is een officiële oefening deze middag om twee uur. Wij doen nog wat boodschappen, tanken water en vertrekken rond een uur of één. Er staat een westen wind van ruim 20 knopen en we varen een leuke route door de fjorden. Bij de Rivö fjord steken we iets af als we oostelijk van Rivö de route naar het zuiden oppikken langs de sectorlichten Rivö, Knarrh, Donsö en Rättaren totdat we bij Rös Kungsö ankeren. Er liggen nog een paar boten en ik ga met Wouter en Myrthe naar het strand die daar heerlijk spelen en zwemmen terwijl ik een boekje lees. ‘s Avonds gaan we vroeg slapen want we willen de volgende dag vroeg op om nog met voldoende wind naar Anholt te varen voordat de wind naar het zuiden krimt en wegvalt.
Woensdag 18 juli Rös Kungsö – Anholt
Om vijf uur ‘s ochtends halen we het anker op. We varen via de noord-oostelijke uitgang het baaitje uit en zetten het zeil op richting het zuiden (in witte sectorlicht, 184º) tot we voorbij de oost-kardinaal Y Viten zijn. Vanaf daar is het zo’n 190º naar Anholt. We varen hoog aan de wind (ZW, 20-25 knoop) en al snel snappen we waarom het Kattegat zo heet. De Dizzy Lizzy zwoegt zich echter gedienstig tegen de wind en golven in, we laten de genua uit staan gaat wel schuin maar schiet stuk beter op dan als we hem deels wegrollen. Als Wouter zo wakker wordt komt hij de kuip in: “Wow, dit is vet cool, dit is echt een gave attractie”. Even later is hij toch wat misselijk en spuugt hij het bed van Myrthe onder. Nou, ja in Anholt zullen ze ook wel een wasserette hebben. Rond één uur naderen we Anholt via de noordelijke aanloop. Op het rif rond Anholt is het al rustig en we komen net aan als de meeste boten pas uitvaren en de wind wegvalt. Een andere Nederlandse boot (de Chaos, ik denk een C-Yacht) komt iets na ons aan. Ik help even met aanleggen, zij zijn door Limfefjorden gekomen, maar vonden het niet heel bijzonder. ‘s Middags gaan we lekker aan het strand zitten, gooien het beddengoed in een wasmachine en eten ‘s avonds in een restaurantje in de haven. We overwegen nog even om fietsen te huren, maar zien dat de afstanden zo klein zijn dat het ook een leuke wandeling is.
Donderdag 19 juli Anholt – Odden
We slapen lekker uit, halen vers brood in het winkeltje in de haven en maken dan een prachtige wandeling over het eiland. Eerst lopen we omhoog naar de radartoren waar je een prachtig uitzicht hebt over de haven en naar het noorden. Dan lopen we langs een leuk paadje boven langs NW-zijde van Anholt. We zijn blij dat we geen fietsen hebben gehuurd, want het fietspad loopt beneden vanwaar je niet het mooie uitzicht hebben. Wouter en Myrthe gaan de route bedenken en zetten peilen in het zand zodat wij ook de weg kunnen vinden. Dit gaat een hele tijd goed totdat ze bedenken dat ze naar beneden gaan over een steile helling met prik-planten. Halverwege zitten ze vast en
durven ze geen kant meer uit. Wouter komt er zelf nog uit, maar Myrthe moet ik gaan halen. Aranka beurt ze sfeer op door verhaaltjes te vertellen. Als we in het plaatsje komen eten we een ijsje en lopen daarna terug naar de boot. ‘s Middags gaan we lekker aan het strand zitten en zwemmen we in een toch wel erg koude zee. Dat is toch wel lekkerder in de Middellandse Zee… Eind van de middag bedenken we of we hier nog een nacht zullen blijven of rond een uur of zes zullen vertrekken richting Denemarken. Het is een uur of acht varen dus dan zijn we om twee uur ‘s nachts in Odden. Lijkt ons ook wel leuk om een keer ‘s nachts in het donker een haven aan te lopen en volgens de vaarwijzer kan het prima bij Odden.
Om zes uur ‘s avonds vertrekken we uit anholt. De eerste paar mijl is er geen wind, maar al snel kunnen we met een NW wind zeilen. Wouter en Myrthe kunnen niet slapen en komen met hun slaapzak aan dek. Het is rustig weer, dus voor een keer mag dat (maar wel met zwemvest aan…). Ze vinden het erg leuk, maar van slapen komt natuurlijk niets terecht. Na een halfuurtje leggen we ze toch maar gewoon op bed.
We kunnen een mooie kruispeiling maken op Anholt dat we nog net zien en een radiotoren bij Ebeltoft. In het donker kunnen we ons goed oriënteren op de vuurtoren Sjællands Rev-N en Sjællands Rev. Ik zie dat we door de schietgebieden Ek R12, R13 en R14 komen. Na wat zoeken in een VHF boek aan boord, vind ik dat we Lingby Radio kunnen oproepen op het werkkanaal 4. Zij bellen de Deense marine en vragen e.e.a. na. Er blijkt gelukkig niet geschoten te worden vannacht. Toch goed geregeld dat je dit soort informatie 24 uur per dag kan opvragen. Rond half twee komen we bij Odden aan. Hoe goed we ook zoeken we kunnen het sectorlicht niet vinden. Dit is wel een moment dat we blij zijn met de GPS-plotter, want het is echt pik-donker. Gelukkig staan er wel wat straatlantarens op de pier en samen met de GPS kunnen we zo toch de ingang vinden. de volgende morgen zien we het sectorlicht staan op het havenhoofd waar we omheen gevaren zijn, het moet dus gewoon kapot zijn. We meren af naast een Hanse, die -heel gastvrij- al stootwillen heeft opgehangen en het poortje in de railing midscheeps heeft opengezet. Na een kop thee gaan we snel slapen.
Vrijdag 20 juli – Odden
Als we wakker worden blijkt de boot naast ons Nederlands te zijn. Zij zijn via het Kielerkanaal gekomen. Wij verleggen de boo
t zodat onze buren kunnen vertrekken. De rest van de kade is al leeg dus we hebben een goede boot uitgezocht om langszij af te meren. Ik betaal voor de haven en krijg een kaartje tot de volgende ochtend, dus twee voor de prijs van een… We gaan eerst brood halen en wat boodschappen doen in een supermarkt verderop in het plaatsje. Op de kade van de haven is er net vandaag kermis. Aranka en ik voelen er allebei wel voor om een dagje niet te varen en we besluiten vandaag in Odden te blijven liggen. Onze kraanlijn was gebroken op weg naar Götenborg en omhooggeschoten in de mast. Ik takel Aranka de mast in om te kijken of ze het eind van de kraanlijn nog te pakken kan krijgen.
We krijgen van wel drie verschillende buren de vraag of we geen hulp nodig hebben, ze vinden het blijkbaar raar dat ik Aranka 16 meter de lucht in takel…, maar eigenlijk kan ik niet bedenken welke hulp je hierbij nou nodig kan hebben. Helaas is de kraanlijn al de mast ingeschoten, dus dat lukt niet. We takelen Wouter en Myrthe ook maar een stukje de mast in, als eerste kermis attractie.
Als deze oefening klaar is kopen we kaartjes voor de kermis en Wouter en Myrthe hebben grootste pret in de bots-autootjes, een treintje, spring veren, een springkussen etc. Myrthe koopt nog een paardenkop op een stok (die had ze nou al haar hele leven willen hebben…).
Zaterdag 21 juli Odden – Langör (Samsø)
We beginnen zonder wind op de motor. We varen via de Snekkeløb door het Sjællands Rif. Met meer wind kan het hier volgens de vaarwijzer gevaarlijk zijn, maar het nu erg vlak en rustig. Samen met een dolfijn varen door Snekkeløb. Gelukkig steekt er dan een windje op en kunnen we de zeilen hijsen. We zetten koers richting Samsø. Onderweg veel punten om te peilen zoals bijv. vuurtorens Sejerø Yderflak en Sjællands Rev N. Ook komen er nog verschillende “fast ferries” voorbij. We proberen ze niet te ontwijken, daarvoor zijn ze toch veel te snel. We lopen Langör aan via de noordelijke route, die beschreven wordt in de vaarwijzer en ook voldoende betond is. Toch moet je wel goed opletten want het is een smal geultje met veel ondieptes. Bij Langör ankeren we in een leuk baaitje met een strandje, samen met nog wat andere boten. We blazen de dinky op en varen naar Langör waar we een ijsje eten en schuilen voor een regenbui die net overkomt.
Daarna varen we verder met de dinky waarbij we proberen zoveel mogelijk de geul te volgen. Buiten de geul wordt het snel ondiep. Voor ons zien we een bootje om Hjortholm heen varen en terug via de Stavnsfjord. Het is een prachtig gebied al hangt er wel een donderwolk met regen en bliksem boven Samsø, volgens Aranka komt ie snel dichterbij, volgens mij drijft ie wel over… Al snel wordt het ondieper en ondieper en komt de schroef van het elektrische buitenboel motortje aan de grond. Ik trek het motortje deels uit het water en zo varen we verder de Stavnsfjord op. Nergens is het diep, maar toch lukt het om een soort geultje te vinden waar we kunnen varen. Het gebied is prachtig maar we zien de bui nu toch wel dichterbij komen en we weten eigenlijk niet precies of er wel een doorgang is en waar die dan is om terug te komen bij de zeilboot. Het lijkt erop dat de donderwolk nu definitief besloten heeft om onze kant op te komen. Met name Wouter krijgt het koud en zit weggedoken in de boot. Misschien was het toch handig geweest om een kaart en een regenjas mee te nemen… Net voordat de bui losbarst vinden we het doorgangetje bij Kolderne en komen we nog net droog bij de Dizzy Lizzy aan. ‘s avonds ga ik nog een ijsje halen met Wouter en Myrthe, maar helaas is de ijswinkel dan al dicht. Dat is natuurlijk wel een teleusrstelling, maar we spreken af dat we nogiets lekker sop de boot zullen eten.
Zondag 22 juli Langör (Samsø) – Bogense
We varen Langör uit via de oostelijke route, waarbij we een ondiepte passeren die de diepte meter weer op tilt doet slaan (1,4 meter). We kunnen hoog aan de wind langs Samsø zeilen, maar daarna moeten we kruisen. We varen een lange slag naar het zuiden, ten oosten van de windmolens onder Samsø en westelijk van de ondieptes boven Korshavn. Er staat zo’n twintig knopen wind en er bouwt zich een steile zee op waardoor de Dizzy Lizzy steeds op de golven slaat en er in stil valt. Wouter en Myrthe vinden het stampen van de boot prachtig en staan luid te juichen bij elke klap die het schip op het water maakt. De pret houdt op als Wouter van de trap valt, gelukkig heeft hij zich niet erg bezeerd. Nadat we overstag zijn gegaan varen we richting Endelave. Rond een uur of zes besluiten we de motor een stukje aan te zetten zodat het iets comfortabeler is om te koken. De boot stampt nog steeds op de golven en komt niet echt hard vooruit, maar ligt nu wel recht. Als we voorbij Æbelø zijn kunnen we weer zeilen. We besluiten niet verder te varen en naar Bogense te gaan waar we rond acht uur ´s avonds aankomen. We meren af in een box die zo lang is dat de lijnen achter (dubbel) genomen te kort zijn. Ik knoop twee lijnen aan elkaar en leg de boot achter met een spruit aan één paal. Zo doen ze het in Engeland ten slotte ook en er is ruimte genoeg. We kopen het lang verwachte ijsje dat we gisteren waren misgelopen en maken nog een wandeling door het plaatsje. Het is een erg gezellig stadje en naast de haven ligt ook nog een leuk strandje. Eigenlijk jammer om hier morgen alweer weg te gaan…
Maandag 23 juli Bogense
Als we wakker worden ga ik samen met Wouter vers brood halen bij de bakker. Het is toch wel een hele wandeling vind Wouter, maar we vinden een snellere route terug. Na het ontbijt merken Aranka en ik allebei dat we nog moe zijn en dat we nog wel een dagje willen blijven liggen. Kunnen de kinderen lekker krabbetjes vangen bij de haven en gaan we vanavond lekker uit eten. Ook doen we nog een keer boodschappen want na vandaag gaan we weer een paar dagen ankeren. Tijdens het eten heeft Aranka voor Myrthe en Wouter een Lego kadootje bij zich. Dat zorgt er in ieder geval voor dat we rustig kunnen eten terwijl Myrthe en Wouter druk bezig zijn om hun kadootjes in elkaar te zetten. Na het eten spelen de kinderen nog in de speeltuin bij de haven, ook al is het eigenlijk al lang tijd om naar bed te gaan.
Dinsdag 24 juli Bogense – Lyø
Er zijn talloze klassieke zeilschepen die met ons op varen. We trimmen de zeilen goed en varen alles en iedereen voorbij. De wind krimt zodat we steeds verder langs de westoever van de Bredingen kunnen doorvaren. Bij Brandsø maken we een korte slag en dan kunnen we weer verder. We varen door het geultje tussen Årø en Årøsund. Daarna komen we het bredere stuk van de Kleine Belt. De wind krimt nog steeds maar we moeten nog steeds kruisen. Als we gegeten hebben en voorbij Helnæs zijn besluiten we dat het mooi geweest is en zetten we de motor aan om het laatste stukje te motoren. Aranka wil graag in de haven liggen, ik wil liever ankeren. Als we de haven invaren verandert Aranka snel van mening, de haven is prop en prop vol. Net buiten de haven ankeren we, we blazen de dinky op en maken nog een erg leuke wandeling op het eiland. Het eiland doet me een beetje aan Sark denken, het is een pittoresk eiland met een dorpje dat erg goed bewaard is gebleven. In de vaarwijzer lezen we dat meeste eilandbewoners nog afstammen van de 24 boeren families die in 1540 naar Lyø zijn verbannen nadat ze in opstand waren gekomen. Op Lyø is alles in ieder geval keurig verzorgd, maar het valt ons wel op dat er veel te koop staat en… ijsjes zijn nergens te koop, pech voor Wouter.
Woensdag 25 juli Lyø – Avernakø – Ærøskøbing
We beginnen aan onze voorraad afbakbroodjes die we nog uit Nederland bij ons hebben en niet mee terug willen nemen. Bovendien handig, want bij deze haven zit geen winkel, laat staan een bakker. Na het ontbijt willen Myrthe en Wouter samen in de dinky roeien, maar dan ziet Myrthe opeens dat er een peddel mist. Waarschijnlijk is die er gisteravond toen we terug voeren naar de boot vanaf gevallen. Na het ontbijt varen we nog even naar het strand zodat Wouter en Myrthe nog even kunnen zwemmen en op het strand kunnen spelen in het speeltuintje. Ik zoek nog langs het strand naar de peddel, maar ik vind hem niet. We varen op de motor naar Avernakø, daar ankeren we voor het strand op een paar meter diepte. We varen met de dinky naar het strand en alhoewel het koud is gaan Aranka en ik ook zwemmen. We zwemmen naar de boot en weer terug. Myrthe wil wel mee zwemmen, maar het het zeegras dat je voelt eng en blijft toch liever bij het strand. Hier kunnen we weer een ijsje kopen. Wouter en Myrthe zoeken een ijsje op dat erg vies blijkt te zijn, het is een soort dropijs Helaas. ´s Middags waait het wel en kunnen we zeilend naar Ærøskøbing. Bij Ærøskøbing zien we nog een dolfijn zwemmen. We ankeren net buiten het anker verbodsgebied zodat we toch dicht bij het strandje en de haven liggen. Myrthe bedenkt dat dit een mooie plek is voor een picknick. We pakken de pannen, borden, bestek en drinken in en varen naar de kant waar inderdaad een mooi grasveld is om te picknicken. Na het eten zetten we de spullen in de de dinky en maken nog een wandeling door het plaatsje Ærøskøbing.
Het is een erg leuk plaatsje, jammer dat we de camera niet bij ons hebben, en… jammer dat ik mijn portemonnee niet bij heb, nu kunnen we geen ijsje kopen. Wouter is zeer teleurgesteld. Als we terug zijnin de haven gaan Wouter en Myrthe nog zwemmen. Wouter heeft zijn zwembandjes niet aan, en staat met een teen in het water. Hij vind dat hij daar wel vast een plasje kan doen. Als ik dan tegen hem zeg dat hij dan maar even echt moet gaan zwemmen neemt hij een enorme sprong en springt het water in. Hij denkt dat hij niet kan staan en begint druk op zijn hondjes te zwemmen. Ik roep nog naar hem dat ie beter om kan draaien en richting de kant kan zwemmen.
Als hij weer terug is leg ik hem uit dat het hier niet zo diep is en dat hij best kan staan, maar ik geloof dat hij nog steeds bang is voor waterplanten op de bodem. Wouter en Myrthe willen door het water naar de dinky lopen die een stukje verderop ligt. Wij lopen er over de kant heen. Als we bij de dinky komen zijn ze allebei verdwenen, weg. Wij spelen het spelletje maar mee en varen naar de boot. Als het duidelijk wordt dat we doorvaren springen ze lachend te voorschijn.
Donderdag 26 juli Ærøskøbing – Marstal
We slapen lekker uit, ontbijten weer met afbakbroodjes en varen wat rommelig weg. Er staat meteen goede wind en we stuiven door het geultje Møllegab naar buiten. Verder zeilen we in een optocht door het Mørkedyb, wat een smal geultje is. Op het Rinne gaat het aan de wind lekker snel, en moeten we buiten het smalle geultje om andere boten voorbij te kunnen. Net voordat we om de noordkardinaal naar het zuiden draaien laten we het grootzeil zakken en varen voor de wind op de genua naar de haven toe. We komen rond één uur aan in de haven, en er is nog voldoende plek. We hebben weer een ontzettend lange box, maar eentje die ook net te smal is. We wringen ons er door naar binnen. Even later komt een zeilboot binnen met motorpech. Op de fok varen ze de haven in en dan verleieren ze tegen de boot aan de andere kan van de steiger. We helpen ze even met afmeren.
Alhoewel Marstal iets minder authentiek is dan Ærøskøbing, is het toch ook een leuk plaatsje en de haven heeft twee grote speeltuinen waar Wouter en Myrthe veel inspelen. ‘s middags wandelen we even door het plaatsje en kopen we een erg lekker ijsje. ‘s avonds gaan we er in een restaurantje eten en halen voor toe nog maar een ijsje.
Vrijdag 27 juli Marstal – Heiligenhafen
We staan vroeg op, het is zo’n veertig mijl varen naar Heiligenhafen, en we moeten de boot om vijf uur ‘s middags schoon inleveren, anders worden er allemaal Duitse regeltjes van kracht die ons een hoop geld gaan kosten. Het eerste stuk kunnen we nog aardig zeilen. Sommige stukken staat er te weinig wind om te zeilen (ongeveer 5 knopen) maar kunnen we motorzeilend wel 1 tot 2 knoop extra lopen door de zeilen. Als we ten westen van Fehmarn komen gaat de wind pal tegen staan. Dat gaat te veel tijd kosten, dus stoppen we de zeilen weg en gaan op de motor verder. Wel bijzonder, we hebben de hele tocht maar heel weinig gemotord (nog niet één keer getankt), maar dit stuk hebben we op de heen weg ook al geen wind gehad. Rond twee uur komen we in de haven, maar moeten we nog ruim een half uur wachten voor het tanken. Daarna is het twee uur uitladen, schoonmaken, auto ophalen etc… En dan is de boot klaar. Om vijf uur geven we hem terug aan de verhurder, er wordt niet moeilijk gedaan, behalve over wat glazen die gesneuveld zijn, maar dat regelen we met de stootwil die we gevonden hadden. Wouter en Myrthe hebben zo goed als het ging in de haven gespeeld, maar in tegenstelling tot alle Deense havens is hier geen speeltuin. Op de terug weg vallen ze snel in slaap. Rond twee uur zijn we na een mooie vakantie weer lekker thuis.
Kaartjes met track
.jpg?604)
Route door het Ståldyb naar Fejø en verder.
.jpg?604)
Van Fejø door driep opeenvolgende “kardinaal poortjes” richting Vordingborg.
.jpg?604)
Aanloop bij Stege via Koster Rønde, en de niet betonde route van Stege door de ondieptes van Stege Bugt.
.jpg?604)
Route bij Kopenhagen.
.jpg?604)
Aanloop bij Langör (Samsø) via noordelijke route en vertrek vanaf Langör via oostelijke route.
.jpg?604)
Route door de Kleine Belt.
.jpg?604)
Aanloop bij Lyø, route verder naar Avernakø en richting Ærøskøbing.
.jpg?604)
Aanloop richting Ærøskøbing en route naar Marstal. Verder route richting Heiligenhafen.
Leuk om alles terug te lezen. Ik snap achteraf wel dat we erg moe thuiskwamen. We hebben toch wel heel veel gedaan.
Lieve Ranka en Roelof, Ik heb met heel veel plezier jullie wederwaardigheden gelezen en ik vind het een heel avontuur zo met de kinderen. Geweldig. Marja had me de link toe gestuurd. Bedankt voor het kunnen meegenieten. Liefs, Tante Elsa
Spannende en afwisselende reis, zeg! Erg leuk om te lezen. Mooi reisverslag! Groetjes, Tessa
Wat leuk om op jullie mooie site terecht te komen Aranka.
Ik was wat aan het zoeken over zeilen in Zweden, kom ik zo m’n oude Jamboree-collega tegen. Mooie uitdaging waar jullie mee bezig zijn.
Succes!