Maandag hebben we een heerlijk dagje London. We halen verse croissants en bekijken de “Tower of London”, een mooie burcht vlak naast St. Katherine’s Dock, maar ook ontzettend druk met heel veel toeristen, maar we genieten van het lekkere weer en de oude vertrekken die er nog erg goed uit zien (deels ingericht)en waar je je echt kan voorstellen hoe hoe de ridders en koningen hier honderden jaren geleden leefden. De rij voor de kroonjuwelen is ook voor Myrthe te lang (meer dan een uur) en na twee uur rondkijken gaan we met de ‘underground’ naar ‘Westminster’ en zijn via heeel heeel (Wouter en Myrthe zijn dol op shoppen en dat hebben ze echt niet van mij) veel winkeltjes via Whitehall, St James Park met prachtige bloemen perken (dat kunnen de Engelsen dan weer als besten) en Picadilly Cricus terug naar St. Katherine’s Dock gelopen.
Dinsdag maken we de boot klaar voor vertrek. Wouter en Myrthe vermaken zich prima in de haven en als we ze al meer dan een uur niet gezien hebben zie ik Wouter hard wegrennen. “Nee, ze waren zich niet aan het verstoppen maar ons aan het bespioneren.” Om één uur ‘s middags is het hoogwater en gaan we door de sluis. Daarna tanken we diesel op de Thames waar we erg hobbelig liggen, maar gelukkig aan de goede kant van het ponton, schepen die aan de andere kant liggen worden nog veel harder heen en weer geslingerd. We tanken rode diesel, iets waar de douane in Nederland vaak moeilijk over schijnt te doen. Ik krijg een bonnetje mee waarop staat dat er BTW betaald, dat zal ik dus goed bewaren. Er wil niet veel diesel in de tank, waarschijnlijk zit de ontluchting verstopt. We nemen de diesel mee in twee grote jerrycans, die ik daarna rustig met een hevel pompje de tank in laat lopen, dan gaat het wel goed.
Op de Thames hebben we flink stroom mee, maar er staat bijna geen wind dus het eerste stuk kunnen we niet zeilen. Vlak voor HoleHaven steekt de wind op en kunnen we zeilen. Het is scherp aan de wind, maar het water is vlak en het zeilt heerlijk. We halen onze duitse buren met de Polaris uit St. Katherine’s weer in die tegelijkertijd met ons zijn vertrokken (en op de motor zijn blijven varen…). Later zie ik op internet dat ze net begonnen zijn aan een wereldreis van twee jaar waarbij ze gasten meenemen. Rond zeven uur begint de stroming tegen te staan, en dan draaien wij de ‘Medway river’ op en meren af bij een mooring bij Queenborough. We maken hier een getijde stop, en gaan om één uur ‘s nachts weer verder.
We hebben in het weerbericht gezien dat er een hoge druk gebied aan komt met vooral oosten en noordoosten wind, niet echt handig voor ons. We hebben dus besloten om woensdag (als er nog een westen en zuidwesten wind is) naar het oosten te varen. Waar we precies zullen uitkomen weten we nog niet (Oostende, Vlissingen of Stellendam). We kunnen dan vrijdag en in het weekend prima langs de kust naar IJmuiden varen.
De hele nacht kunnen we heerlijk zeilen. We varen via het ‘Princess Channel’ over de Thames Estuary. Het is hier behoorlijk druk met grote vrachtschepen, die ons de één na de ander passeren. We blijven net buiten de betonde geul en komen weer langs de rare uitkijktorens die er ‘s nachts nog buitenaartser uitzien dan overdag. Met de stroom mee schieten we lekker op en als het licht wordt zijn we al uit de Estuary. We veranderen onze koers meer naar het noordwesten waardoor de wind vrijwel pal van achteren komt. De stroom komt hier bovendien tegen te staan waardoor de boot opeens een heel stuk minder snel loopt, maar zeezeilen moet je ook niet doen als je haast hebt. In de middag steken we het “Traffic Separation Scheme” (een snelweg voor grote schepen) over. Daarna valt de wind weg en motoren we een aantal uur. De zee is vlak en de Wouter en Myrthe zitten op de voorpunt van de boot naar de kwallen te kijken en naar schuimbelletjes te luisteren. Volgens Wouter vallen twee legers elkaar aan; doelend op het water met golfjes tegen het water zonder golfjes (boven de zandbank waar we overheen varen). Hij heeft dus wel iets meegekregen van het bezoek aan de Tower of Londen!
Eerst willen we nog proberen Vlissingen aan te lopen, maar daar zouden we met laag water aankomen (tegenstroom op de Wester Schelde) en bovendien kan je dan de Michiel de Ruyterhaven niet in, die juist zo leuk middenin het centrum van Vlissingen ligt. We kiezen er voor nog een nacht door te varen en naar Stellendam. Daar kunnen we altijd naar binnen. Rond een uur of tien ‘s avonds steekt de wind op en kunnen we weer zeilen. Het is prachtige nacht met een zacht windje, een spiegelgladde zee, een mooie volle maan en af en toe een vallende ster. We komen langs drie grote windmolen parken deels nog in aanbouw (staan ook niet allemaal op de kaart). Myrthe wil nog niet naar bed en kijkt uitgebreid met de verrekijker naar de ‘ kerstboomverlichting’ van de windmolens en werkschepen die erbij liggen. Toen ik om twee uur wou gaan slapen -en wou genieten van de zacht wiegende beweging van de boot- besloot Ranka dat het niet snel genoeg ging en startte de diesel motor die zo ongeveer onder mijn kussen ligt. Gelukkig was ik inmiddels zo moe dat ik er uiteindelijk doorheen geslapen ben. Om vijf uur ‘s ochtends kwamen we aan bij het Slijkgat waar druk werd gebaggerd. Leuk om te oefenen met het begrijpen van de verlichting, maar we kwamen er niet echt uit hoe we er langs moesten, dus maar even opgeroepen op de marifoon. Als we vijf uur ‘s ochtends in de Goereese sluis liggen steekt Wouter zijn hoofd uit het raampje in de kuip met een grote grijns. Hij vind het reuze spannend en zegt dat hij nu ook een hele nacht niet heeft geslapen. Dat wij allebei drie uur naast hem hebben geslapen kan hij zicht echter niet herinneren… Even later liggen we in de haven en zijn we nog maar een paar uurtjes gaan bijslapen. We hadden geluk, Wouter en Myrthe lieten ons tot tien uur uitslapen. Vandaag Stellendam bekeken (waar we wel vrij snel mee klaar waren…) en naar Expo over de watersnood ramp en de Haringvlietsluizen. Morgen op weg naar Scheveningen.