Zwemmen op zee op weg naar Vlieland 🇳🇱

Zondag varen we van de ankerplek naar de haven van Lillesand om nog wat inkopen te doen, te wassen en te douchen. De kids varen in de bij potjes mee. ‘s Avonds eten we met zijn allen (Bo, Hasta Luego en BELUGA) in een restaurantje aan de haven voor we losgooien richting Vlieland. De Helena, onze buren uit ee Buyshaven liggen hier ook en besluiten ook op vandaag te vertrekken omdat er volgende week wei ig wind is. Zo vetrekken we zondag avond dus met vier Nederlandse schepen richitng Vlieland vanuit Lillesand.

Het eerste stuk va Lillesand tot Thyborøn varen we hoog aan de wind maar schieten we ook lekker op. Daarna wordt de wind minder maar tot maandag avond kunnen we wel zeilen. ‘s Nachts is het deels motoren deels een stukje zeilen. Dinsdag is de wind echt helemaal uit en als we tussen de twee TSS en de Hasta de boot stillegt en gaat zwemmen varen we ernaar toe zetten de motor uit en springen ook over boord en zwemmen naar de Hasta toe. Wouter houdt wacht aan boord. Er worden ook nog brownies van de Hasta naar de BELUGA. Nadat we het laatste TSS overzien trekt de wind weer aan en kunnen we tot Vlieland zeilen. We komen te vroeg aan waardoor we het laatste stukje tegenstroom hebben. Om één uur ‘s Nachts (woensdag) komen we op de ankerplek. Gelukkig schijnt de maan want een oaar bootjes hebben geen ankerlicht (ja dat is lekker slim…) en laten we ons anker vallen naast de Bo die al eerder was aangekomen en de Hasta Luego die er ook net ligt.

BELUGA bij vertrek uit Lillesand ?? (© Peter vd Haar)

Woensdag wandelen we over Vlieland, de kids gaan samen op drie tandems het eiland rond. ‘s Avonds Coppen we op de Bo. Donderdag gaan we met een zwager van Anita en zijn broer die op Vlieland woont en heel veel kids naar een strand er wordt gezwommen, gevist, gevliegerd en ge-skimboard. Heel gezellig! En super gastvrij van Joost, Christine, Thijs en Nienke om ons allemaal mee te nemen!

Eind van de middag gaan we terug naar de BELUGA. We nemen afscheid van de Hasta Luego en halen we samen met de Bo het anker op en gaan we met een noodgang (regelmatig meer dan 11 kn over de grond) richting Harlingen. Op de Boontjes gaat het langzamer (tegenstroom, en pal voor de wind). We gaan soepel door de Lorentzsluisen bij Kornwerderzand en gaan daar op om de hoek voor de kust van Makkum voor anker. We halen nog een afzakkertje bij de Bo.

Vrijdag varen we Makkum in en halen we bij UK De Vries Sails onze nieuwe Code Zero die in de vakantie was binnengekomen (wordt in Turkije ?? gemaakt). Even ontdekken hoe het werkt en een uurtje later gooien we los en kunnen we hem gelijk uittesten ?. Hij staat prima! Om zeven uur meren we weer af in de Buyshaven en is de vakantie weer voorbij….

Met ruime wind naar Tanager

Samen met de bemanning van de DIXBAY en de Black Pearl op Vlieland

Woensdag 27 juli vertrekken we rond 12:00 samen met de DIXBAY vanuit Vlieland richting Stavanger of Tananger, dat ligt vlak bij elkaar en afhankelijk van hoe snel we gaan bepalen we onderweg wel waar we heen gaan. We worden uitgezwaaid door Peter, Anita, Louise en Jasper van de Black Pearl die helaas niet mee kunnen naar Noorwegen vanwege privé omstandigheden. Jammer want het klikte goed en was de afgelopen dagen juist erg gezellig tussen de de bemanning van de drie boten.

We zijn toch nog iets te vroeg vertrokken want we hebben in het begin nog wat tegenstroom, maar het is hoog water en dus kunnen we afsteken over de Gronden van Stortemelk richting het TSS boven de wadden dat we oversteken bij de Vl7. We hebben in het begin weinig wind maar bij het TSS kan de motor uit en kunnen we met zuidwesten 3-4 prima zeilen. De zee is nog hobbelig (de afgelopen dagen stond er een harde noorden wind) en Aranka en Myrthe zijn allebei katterig.

Het is altijd weer onwennig als je voor een paar dagen de zee op gaat, maar als je eenmaal vaart is het eigenlijk een gewone zeiltocht, niets bijzonders behalve dan tussen je oren. Woensdag avond begint het harder te waaien en haal ik het grootzeil weg zodat we op alleen op een gereefde genua varen. Dat loopt prima, ook als we de nodige buien en wind tot ca. 25 knopen (6 Bft) over ons heen krijgen. Schiet lekker op en boot loopt lekker. We hebben via de SSB contact met Rob van de Agape met wie we vorig jaar samen naar Zweden zijn gevaren. Zij zijn nu net begonnen aan een reis van een jaar naar de Carieb en zijn gisteren aangekomen in Duinkerken. Alhoewel de Agape in de haven ligt kunnen we elkaar toch goed verstaan en het is leuk van te horen hoe zij het begin van hun reis ervaren. Het roept bij ons ook weer de herinneringen op hoe wij in 2014 vertrokken zijn.

De DIXBAY heeft denk ik wat meer genua staan en loopt ons op en vaart ons in de nacht voorbij. Het is toch leuk dat je een andere boot kan zien, voelt iets minder alleen op het water.

Om drie uur is het opgeklaard en neemt Aranka de wacht over. De wind is inmiddels ook rustiger geworden maar houden met een snelheid tussen de 5 en 6 knopen prima voortgang. ‘s Ochtends hijsen we het grootzeil erbij en lopen we langzaam de DIXBAY weer op met een heerlijk zonnetje. We schieten lekker op en lopen zo’n 7 knopen waarbij we soms van een golf af surfen met meer dan 10 knopen. Dat vind te snel voor ons schip en dus rollen we de genua een stukje in. ‘s Avonds zien we een pikzwarte wolk naast de DIXBAY verschijnen en voor de zekerheid zet ik twee riffen in het grootzeil. Op het Bracknell weerkaartje had ik een trog gezien die nu ongeveer over zou komen…

Weerkaartje voor vrijdag 28 juli 00 UTC

Dat was precies op tijd want vlak nadat de DIXBAY wordt opgeslokt door de wolk neemt de wind ineens toe van 14 knopen tot meer dan 30 knopen. De White Witch schiet vooruit en snel draai ik de genua bijna helemaal weg. Zo loopt het prima en als het gaat regenen gaan we lekker binnen zitten, buiten zie je toch niets. Nadat de trog voorbij is zeilen we nog een paar uur maar dan zakt de wind verder in en moet de motor aan. Ik slaap heerlijk in de voorpunt onder het het zachte gedreun van de motor. Vrijdag ochtend probeer ik nog de Gennaker erop te zetten maar er is te veel deining en we kunnen en we motoren door tot we bij de Noorse kust aankomen. Daar is er weer wind en kunnen we op de genua zeilen tot aan Tananger. Volgens Idris hebben we vanaf vrijdag ochtend tot en met het weekend in Stavanger alleen maar regen, gelukkig is de werkelijkheid een positiever en varen we vrijdag lekker in de zon en hebben we ook in het weekend maar af en toe een buitje.

We zijn jaloers op de DIXBAY want die hebben al de hele ochtend een groep dolfijnen bij de boot, terwijl wij nog geen dolfijn gezien hebben. Nou ja we komen ze vast nog wel tegen. Tegen een uur of 8 ‘s avonds meren we af langs de DIXBAY in een leuk haventje van Tanager. Aranka heeft een fles Champagne meegenomen om de aankomst te vieren. Als we ‘s avonds nog even door het plaatsje lopen valt het op hoe stil het is. Dat is toch wel heel anders dan Leiden of Enkhuizen.

Zaterdag varen we naar een ankerplekje bij een eilandje Linehamn waar we prachtig kunnen liggen aan een steigertje. Vlak bij de kust maar het is toch meteen 4 meter diep. De rest van de dag doe ik wat klusjes aan de boot, wandelen we wat over het eiland en genieten van het uitzicht. Aranka gaat nog met Myrthe en een Nederlands meisje dat er ook is een stuk kanoën, kortom echt vakantie!

Zondag varen we op alleen een genua naar Stavanger, een leuke plaats die ook wat levendiger is en meren we af in de stadshaven midden in het centrum.

To the Scillies wordt uiteindelijk eerst maar naar Vlieland!

 

Het was een lange tijd onduidelijk waar we naar toe zouden gaan deze vakantie.
Al maanden lang bereiden we ons voor (o.a. via de Whats-app-groep “to the Scillies”) op Plan A was om in ca. 4 dagen naar de Scillies te varen en Rob en Conny met de Agape uit te zwaaien op hun reis naar de Carieb. Helaas hebben we dit lot uit de loterij niet gewonnen (voorlopig alleen wind uit het westen). Dat is natuurlijk jammer.

Gelukkig hebben we nog van donderdag avond tot zaterdag ochtend in het kommetje bij Enkhuizen kunnen ankeren met 4 zeilschepen. De DIXBAY, Black Pearl, Agape en onze White Witch. Dat voelde precies hoe de vakantie bedoeld was en de kids spelen heerlijk samen en krijgen we alleen uit het water voor een hapje eten.

Maar zaterdag was toch echt het afscheid. Terwijl Conny nog druk met haar hoofd in de bakskisten gedoken zat om op te ruimen en overbodig materiaal op te duikelen, hebben we ze toch maar los gegooid. Zij moeten vertrekken, eerst naar Amsterdam en dan zo snel mogelijk naar het zuiden. Natuurlijk tranen, we gaan ze een jaar niet zien en het is en blijft stoer zo’n reis.
Daarna gaan wij met 3 schepen richting Harlingen. We gaan eerst op weg naar Vlieland en kijken daarvandaan wanneer we een goed weergat treffen naar ofwel Noorwegen of richting de Oostzee. Zelfs het Götakanaal is langsgekomen als idee voor plan D.

De tocht naar Harlingen is relaxed, met zon en wind van achteren. Als we de sluis door de Afsluitdijk uit varen is het nog een klein stukje tussen de drooggevallen zandbanken door. Dan komen we in Harlingen. Het ligt helemaal vol achter de brug, maar er zijn nog wel gaatjes. De DIXBAY weet een plek te vinden en wij kunnen naast ze liggen. De Black Pearl ligt vlak achter ons. Uiteraard gaan we in de avond nog even de het stadje in en een ijsje scoren. Grappige is dat ik heel vaak de havens vergeet en weer helemaal opnieuw kan beleven. Maar de ijswinkel, die herkende ik nog, met de ronddraaiende bakken met diverse smaken.

Zondag varen we naar Vlieland. We hebben schitterend weer en kunnen alles zeilen. Maar vlak bij Vlieland komt er toch een zwarte lucht aan. We halen alle zeilen weg en doen zelfs de huikjes erover. Dan blijft het mooi droog. Het is hoogwater en het stroomt hard langs de ingang van de haven. Het is dus listig sturen bij het naar binnen varen. Het ligt helemaal vol in Vlieland, reserveren doen we natuurlijk niet, maar de havenmeester weet nog wel gaatjes te vinden. We parkeren naast de Black Pearl met nog een meter ruimte voor en achter ons tussen de schepen in de boxen, aan de steiger. Het is hier heerlijk kneuterig. Kinderen zijn krabbetjes aan het vangen in het water en het is een gezellige boel van veel verschillende schepen. Helaas past de DIXBAY hier niet tussen en heeft een plak achter de grote pretpoepers gevonden. We hopen voor Idris dat zij ‘s nachts de generatoren niet aan zetten. De kids zijn lekker aan het spelen en we wandelen nog even naar het dorp.

Voorlopig gaan we ons op Vlieland vermaken. Er lijkt woensdag pas een weergaatje om te vertrekken naar Noorwegen.
In de tussentijd gebeurt er van alles. We fietsen een rondje om het eiland, vermaken ons in de winkeltjes en restaurantjes, ankeren voor de vuurtoren en wadlopen naar de kant, cobben met zijn allen een lekkere barbecue en duimen dat de eerste toch van Rob en Conny op zee goed en soepel verloopt zodat de kop er voor hun af is. Enzovoort. Het is een heerlijk vakantie eiland.