Frans Duurland heeft een leuke video gemaakt van de zeiltocht over de Golf van Biscaye die ik in mei 2012 met de Zeezeilers van Marken heb gemaakt. Kijk hier voor de video op YouTube.
Gisteren zijn Aranka en ik naar de vertrekkersdag in Eemnes geweest, georganiseerd door de vereniging van toerzeilers en het blad Zeilen. We waren samen met de bemanning van nog zo’n 30 andere boten die in 2013 of zoals wij in 2014 willen vertrekken. Leuke sfeer en veel geleerd over route langs het noorden (Schotland, IJsland, Groenland, Canada, VS, Bahama’s, Bermuda, Azoren) die ook met kinderen was gevaren. Verder workshops gevolgd over SSB (ga dus toch maar Marcom A doen), elektriciteit aan boord en weer en routeplanning. Aranka heeft ook nog workshops over veiligheid en kinderen aan boord. Erg leuke en inspirerende dag gehad!
Weer vensters van verschillende gebieden in rondje Atlantic
Vanochtend fietste ik om iets over zessen naar mijn werk toen ik bij Voorschoten bij een botenhelling een busje half in het water zag staan. Voor de zekerheid toch maar even gaan kijken. Bleek een oudere man in de bus te zitten die er niet uit kon. Iets verderop was een vrachtauto bezig een keet op te halen, dus even gevraagd of hij kon helpen het busje uit het water te halen. Met een ketting om de trekhaak stond busje snel weer op het droge. Man bleek 88 en was kletsnat en warrig en leek onderkoeld. Hij bleek al vanaf gisteravond zes uur in het busje vast te zitten! Man in de keet gezet en politie/ambulance gebeld, die al snel met 2 politie motoren, een politieauto en een ambulance (met sirenes!) aan kwamen rijden. Wel heel bijzonder dat niemand eerder iets gezien heeft, flat kijkt notabene uit op de botenhelling….
Omdat we graag nog een tocht met de White Witch willen maken voordat de winter definitief invalt, volgen we het weer al de hele week. Eerst leek het erop dat deze zondag één grote regenbui zou zijn, maar naarmate de week vorderde schoof dat door naar maandag en wordt er voor zaterdag mooi weer voorspeld met een NNO wind, zondag krimpend naar ZW. Mooi weer dus voor een tocht naar Scheveningen. Aranka heeft maandag avond druk de Reeds bestudeerd en omdat de stroom zaterdag maar tot 12:00 naar het zuiden staat gaan we vrijdag alvast naar IJmuiden zodat we het stroomvenster maximaal kunnen gebruiken.
Vrijdag
Vrijdag middag halen we de kinderen op van school en rijden we direct door naam Amsterdam. We willen vlot vertrekken zodat we nog met daglicht in IJmuiden door de sluis kunnen. Maar “vlot” betekent ook altijd extra stress… We vertrekken na een file in Amsterdam om half vijf toch nog redelijk op tijd. We moeten nog tanken maar het tankschip in Amsterdam zien we niet liggen, dus dan tanken we maar in IJmuiden. Onderweg maken we zalmsoep met opgebakken broodjes waar Myrthe en Wouter dol op blijken te zijn. “Pappa, weet je waarom ik deze soep zo lekker vind? omdat ik hou van soep!” Rond zes uur komen we bij de sluis aan, waar we afmeren met een spring vanaf de middenbolder, methode werkt wel, maar trekt de voorpunt wel erg naar de sluismuur. Ook merken we dat we de fenders niet te laag moeten hangen. We krijgen in de sluis nog bezoek van de douane, die tevreden zijn als we Nederlands blijken te zijn, maar of we wel even onze vlag willen ophangen…, vergeten in de haast. Maar voor het stukje tot de haven heeft dit echt geen zin, dus ik beloof het plechtig, maar doe het pas de volgende ochtend. Het dieselstation ziet er dicht uit dus tanken doen we zaterdag wel. Om half zeven liggen we netjes afgemeerd in de haven en drinken we nog een kop koffie met appeltaart in het restaurant boven de receptie.
Zaterdag
Zaterdag staan we vroeg op, eigenlijk willen we om acht uur varen…, maar dat lukt natuurlijk niet want er is nog veel te veel te doen. Als we om half negen bij het tankstation liggen blijkt dat in het weekend gesloten. Gelukkig valt dat wel mee want bij de receptie is iemand die wel even de pomp wil bedienen. Het blijkt lastig om er diesel in te krijgen, terwijl de meter nog driekwart leeg staat loopt de diesel er al uit. Met heel voorzichtig tanken lukt het om er 60 liter in te krijgen, maar staat de meter nog steeds op half gevuld. Toch nog eens bij de vorige eigenaar vragen, want geen idee hoe vol de tank nu echt zit. Als we om half tien echt afvaren hangt er een gifzwarte lucht boven zee, Aranka vraagt zich nog even af of dit nu echt wel verstandig is, maar weerbericht is OK, en ook op de buienradar zien we dat dit echt weer voorbij gaat… We zetten twee riffen, maar als we de motor uit willen zetten breekt de stopkabel (die ook wel erg stroef ging). Nou ja we hebben in ieder genoeg diesel aan boord… We laten de motor maar even stationair draaien. Al snel klaart het op, regen maakt plaats voor heerlijk zonnig weer en bovendien vind ik het palletje op de motor waarmee ik hem uit kan zetten. Zo zeilen we even later heerlijk met een prima windje richting Scheveningen. De wind ruimt naar NO, en om hem niet pal van achter te hebben varen we wat westelijker. Een paar mijl voor de Houtrust gijpen we en varen met ruime wind via het ankergebied (Wouter: “Wow Myrthe, je moet echt komen kijken dit schip is echt héééééél groot.) naar de uiterton. In de havenopening wordt nog een rescue oefening gedaan, waarbij de deelnemers één voor één het water in springen. Alhoewel het mooi zonnig weer is lijkt het mij toch erg koud.
Om drie uur meren we af in de haven. Ik probeer nog een stopkabel te vinden, maar die moet besteld worden. De Bromton is wel erg gemakkelijk, samen met Myrthe fietsen we nog door de haven, verder rommelen we wat aan boord en ‘s avonds gaan we naar Simonis om daar een visje te eten. Onderweg lopen we langs het havencafé om te betalen, en krijgt Myrthe kleurplaten. Nou ja dan kan je ook niet meteen weglopen en bovendien hebben we ook wel trek in een biertje/wijntje. Dan komen ook de hondjes nog binnen die Wouter en Myrthe zich herinneren van de vorige keer en is het helemaal goed. Als ons biertje op is (en de Fristie over de vloer…), lopen we om de haven naar Simonis. Bij Simonis is het druk (“Alle lopers met spoed naar de bakpan!”), maar de vis is heerlijk. Als we terugkomen bij de haven blijkt de pas die we gekregen hebben het niet te doen. Ik wil al de havenmeester bellen, maar Wouter heeft zich al door het hek gewurmd, en laat ons erin, toch wel handig zo’n boefje aan boord. Met het kacheltje is het behaaglijk warm, wat ons ook rozig maakt zodat wij nadat de kinderen slapen zelf ook vrij snel ons bed in duiken.
Zondag
We hoeven vandaag pas rond een uur of twaalf weg, en bovendien hebben we een uur extra omdat vandaag de zomertijd is afgelopen. Wel even opletten met hoogwatertijden… Om acht uur staan we op, en nadat we ontbeten hebben wisselen we de rol-genua I voor de rol-genua IV. Er is behoorlijk wat wind voorspeld en dan is een kleinere fok toch lekkerder varen. We vouwen de Genua I op de steiger op, lijkt me een lastige klus om dit aan boord te doen op volle zee, want het is echt een enorme lap zeil. Net als we klaar zijn met het opvouwen en de kleinere en handzamere Genua IV erop willen zetten komt mijn broer Guido aan die langskomt om ons schip te bekijken voordat hij weer naar Shanghai vliegt, waar hij woont. Guido is de eerste die ons schip komt bekijken en dat is toch leuk want we zijn er ook best trots op.
Om kwart voor twaalf zwaait Guido ons uit als we vertrekken. We hijsen het grootzeil (met twee riffen er nog in) in de eerste haven waarna we de haven uitzeilen. Op zee staat er (nog) weinig wind en dus haal ik de riffen eruit. We lopen al direct zo’n zeven knoop, maar de wind neemt verder toe, en ook de stroom wordt nog wat sterker. Onder een frontje dat overkomt staat er wat meer wind (25 tot 30 knopen) en gaan we al snel 9 tot 10 knopen over de grond…, dat schiet lekker op. Eigenlijk zou het grootzeil nu wel gereefd moeten worden, maar we varen heerlijk met ruime wind, en de schijnbare wind is met 10 knopen over de grond nog onder de 20 knopen. We zien de kustplaatsen voorbij trekken, de Wassenaarse Slag, waar we in de zomer vaak bij een strandtent eten, Katwijk en Noordwijk. Hier komen we te dicht bij de kust (voorbij de 10 meter dieptelijn) en gijpen we, waarna we een koers hebben op de IJ 15 bij IJmuiden. Maar eerst komen we -met nog steeds een snelheid van ruim 9 knopen- langs de zendmasten bij Noordwijkerhout (waar we een paar keer gewandeld hebben) en Zandvoort. Terwijl wij al weer in het zonnetje varen trekt er een grote bui over IJmuiden heen.
Vlak voor de IJ 15 zet ik twee riffen (er is nog steeds ruim 25 knopen wind, en als we IJmuiden binnen lopen, varen we halve wind), en gijpen we om zo -weggezet door de stroom- langzaam de geleide lichten in één lijn te krijgen. In de buitenhaven rollen we de fok in, en bij de ingang van de jachthaven strijken we het grootzeil.
De sluis gaat vrijwel direct open en we meren deze keer af met als eerste de achter landvast die Aranka midscheeps om een bolder legt. Methode volgens het boekje en werkt ook goed en gecontroleerd. Om vier uur ‘s middags zijn we de sluis weer uit en varen we op de motor en een fok door het Noorzeekanaal. Aranka kookt rijst met groente en gehakt zodat we als we in Amsterdam aankomen vast gegeten hebben. Langzaam wordt het donker, wat wel leuk is op het Noordzeekanaal met alle schepen en lichtjes. Er komt ons een fel verlicht cruise schip tegemoet, een vrachtvaarder komt vlak voor ons een haven uit en schiet even onverwachts vlak voor onze neus een volgende haven weer in. Rond een uur of zes zijn we bij de Jachthaven, maar ligt er een ander schip op ons plekje… We zoeken maar een andere plaatsje. Gelukkig blijkt dit volgens onze nieuwe buurman niet een plek te zijn waar al iemand “vast” ligt. Ik bel de havenmeester, maar kom op zijn voicemail uit. Hopen maar dat we hier kunnen blijven liggen. Het opruimen, zeil opvouwen, huikje erop, rolfokhoes erop, lijnen opruimen etc etc duurt ook nog ruim een uur en zo rijden we om kwart voor acht moe, maar ook zeer voldaan naar huis.
Wouter en Myrthe lopen mee in de Taptoe met de Judovereniging de Eendracht. Vorig jaar waren ze met de judovereniging eerste, daarom lopen ze nu vooraan.
Vanochtend handtekening gezet bij de notaris, en nu is het zover en zijn we de trotse eigenaar van de White Witch. Het is nog wel wennen. Leuk dat het vandaag ook Aranka’s verjaardag is. ‘s Middags gaan we met de trein – die zonder duidelijke reden bijna half uur vertraagd is – naar Vlissingen. Voor Wouter en Myrthe is het wel een lange reis, maar in Vlissingen kennen we iedereen in ons stuk van de trein: “Wij gaan naar de boot, waar ga jij naartoe”, “En in welke plaats woon je dan?, En in welke straat?” Etc.
In Vlissingen de boot ingericht en nog een hapje gegeten in het centrum, bij de Michiel de Ruyter haven. Als we teruglopen zijn de kinderen echt moe, maar met een hardloop wedstrijden zijn we zo bij de boot.
Zaterdag eerst boodschappen gedaan, erg handig zo’n vouwfiets aan boord. Via de Appie app kom ik bij de AH XL, waar de vouwfiets trouwens in de winkel ook wel van pas zou komen… Terug bij de boot zijn Harrie en Jantine (de vorige eigenaren) naar de haven gekomen om “hun schip” uit te zwaaien. We nemen afscheid en dan varen we rond 10 uur nog wat onwennig richting de sluis. In de sluis is nog wel even wennen, maar gaat het verder prima. Bij het uitvaren van de sluis blijft een boot voor ons vast zitten met een lijn en gaat er ook nog iemand overboord, wat leidt tot grote hilariteit van bemanning op deze boot en blijkbaar “bevriend” zusterschip.
Van Vlissingen tot Westkapelle hebben we tegenstroom en vrijwel tegenwind. Om voldoende vaart te houden varen we eerste 10 mijl op grootzeil en motor, daarna gaat de Genua uit en varen we halve tot ruime wind met de stroom mee. Door het water tussen de 7 en 8 knoop, over de grond ruim 9, dat schiet lekker op. Wouter en Myrthe zijn allebei een beetje misselijk, ook Aranka heeft last van misselijkheid, maar dat gaat gelukkig over als ze achter het roer staat. Het is echt heerlijke zonnige dag! Hopelijk zijn we in Scheveningen voor het donker.
Rond half zes zijn we bij de Maasmond waar we langs de Tweede Maasvlakte varen die op de kaart nog fictief is, maar er nu in het echt al wel ligt. Het is druk met in en uitvarende schepen, maar we passen er mooi tussendoor. Om een uur of zeven varen we -inderdaad nog met daglicht- Scheveningen binnen waar we bij het café van de haven worden getrakteerd op gratis kibbeling en scholletjes, dat gaat er wel in! Als ik praatje maak met een zeiler die zijn boot hier vast heeft liggen en vertel dat het onze eerste tocht is op ons eigen schip zegt hij dat de mooiste momenten zijn, als je je schip net gekocht hebt en.. als je het net verkocht hebt. Weet niet of ik daar nou vrolijk van wordt, maar des te meer reden om er nu van te genieten. Daarna kinderen -die vandaag nog weinig beweging hebben gehad- even “uitgelaten” en een heerlijk toetje gegeten bij het Brouwcafé (aanrader!).
Na een goede nachtrust lonken de verse (afbak)broodjes. Het lukte niet direct om de oven aan te krijgen, Roelof moest de gasknop ingedrukt blijven houden, maar wist dat met een trucje met een lat voor elkaar te krijgen. Dat werd dus toch een lekker ontbijt. Myrthe en Wouter hebben beiden een primatour pilletje geslikt tegen zeeziekte waar ze inderdaad geen last van hebben gehad. Het was heel relaxed in de haven van Scheveningen, weinig wind en een lekker zonnetje. Myrthe wilde zelfs even het zwemplateau uitproberen, maar het leek ook haar bij nader inzien toch wat (te) koud.
Na wat rommelen en voorbereiden vertrokken we om 11 uur. We hebben netjes toestemming gevraagd om door “de Pijp” de haven te verlaten. Toch maar niet in de haven het zeil gehesen omdat er net kinderen les hadden in optimistjes. Uit de haven stond er een flinke bries en golfslag, dus 2 riffen in het grootzeil gelegd wat even wat werk was op de stampende boot in de golven. Ook direct de bulletalie gezet, we gebruiken een lange lijn rondom zodat je hiervoor niet naar het voordek hoeft. De wind stond kwam uit het zuid westen en dus recht van achteren.
We voeren langs de Pier van Scheveningen met alleen het grootzeil en 1 knoop stroom tegen toch al gauw 6-7 knopen. Erg leuk om zo langs de kust te zeilen waar je vaak hebt gelopen en in de strandtenten eet bij de Wassenaarse slag met heel veel kitesurfers die ook van de wind genoten.
De kinderen waren heel vrolijk en zaten met zijn tweeën bij de ingang van de kuip. Ze zaten liedjes te zingen en te kietelen, zo melig als ze maar kunnen zijn samen. Ook keken ze achterom naar de golven en riepen af en toe: “moet je kijken, die is hoog, whooooo!!!!.” Eén golf was zo nieuwsgierig, die brak tegen de zijkant van de boot en rolde bijna naar binnen. Maar we bleven droog. De boot zeilde goed, maar door de golven en wind van achteren schommelden we erg heen en weer waardoor inhoud van de kastjes van de ene naar de andere kant schoof (nog te lege kastjes…). Ook koos de I-Pad het luchtruim, maar deze werd door Wouter gered.
We hebben behalve de marifoon nog weinig gebruik gemaakt van de apparatuur (radar, plotter, navtex, weatherfax) aan boord. We kennen het nog niet zo goed of weten nog niet goed hoe het werkt, maar het geeft ons al wel een indruk wat we willen gaan vervangen door wat moderne apparaten.
Na een tukje mijnerzijds was IJmuiden in beeld. Bij de ingang stond een behoorlijke deining, maar bij de sluizen was het gelukkig weer rustig. We hebben nog even geprobeerd te zeilen op het Noorzeekanaal maar er waren te veel luwtes en we wilden ook niet te laat in Amsterdam aankomen.
Ca. 2 uur later kwamen we rond zeven uur in “Amsterdam Marina” aan. De haven was totaal verlaten, maar gelukkig stond het nummer van de havenmeester op de deur zodat we konden bellen en vragen waar we de boot konden neerleggen. Toen nog iemand gevonden die voor ons het hek open kon maken en met het pondje naar Amsterdam Centraal gegaan en toen snel met de trein naar huis.”
Wouter: “Vandaag vind ik de zeiltocht heel erg leuk, omdat zeilen erg leuk is.”
Vandaag heerlijk rondje gezeild op Westerschelde samen met de huidige eigenaars, vanuit Vlissingen rond om de Spijkerplaat. Mooi schip en toch even bijna 10 knts SOG aangetikt! Daarna hele schip doorlopen om alles te snappen, afsluiters, elektronica, onderhoudt schroef, zeilen etc. Vrijdag is de formele overdracht en als het volgende week lekker weer is varen we hem dan over naar Amsterdam.
Offerte aangevraagd bij Delta Loyd, FBTO en Kuipers. Opvallend dat ze geen van alle wereld dekking aanbieden. Nu eerst offertes afwachten en dan kijken wie ook onze zeilreis wil verzekeren. Bij Kuipers (tijdens de Hiswa) vonden ze het allemaal risico verhogend, of het nu een iets ouder schip was, kinderen aan boord of dat we er een jaar over willen doen. Maar eens kijken waar we op uitkomen als we alle stukken hebben opgestuurd.
Vandaag is de White Witch gekeurd door Rob Dros, die het een prima schip vond, er waren – los van een kit-randje, en een kapot lampje – geen mankementen. Meteen koopcontract getekend. 23 sept overdracht en als het weer goed is een week later overvaren naar Amsterdam.
Tijdens de keuring wordt de White Witch op de kant gezet om de onderkant te keuren op Osmose en goede werking van roer en schroef.
Myrthe heeft heerlijke cakejes gebakken, maar dat mag dan ook wel met anderhalf pakje roomboter en halve kilo suiker….