Weekend IJsselmeer met vrienden

Donderdag
Vandaag gaan we na een voorjaar lang klussen dit jaar voor het eerst weer zeilen. De afgelopen weken is onze boot uitgerust met een watermaker, zonnepanelen, buitendouche en Man-over-boord alarm waarbij Frank de Jong van Boat Focus ons uitstekend heeft geholpen. Daarnaast is de afgelopen week ook nog de tank geïnspecteerd door Kees Kingma waar een paar liter water in bleek te staan. Ook de filters zijn vernieuwd (op de foto zie je dat er ook in het filter veel vuil zat, maar bleek gelukkig ook voornamelijk water), maar gelukkig was er geen bacteriegroei in de tank en filter.

Dieselfilter met water

Na al dit geklus zien we er naar uit om weer eens te zeilen. Inger, Wouter en Yisak varen donderdag en vrijdag mee. De mensen uit de haven varen vandaag ook een tocht (rondje Noord Holland), dus het is gezellig druk in de haven. Als we allemaal onze spullen in de boot hebben gelegd, vaar ik met Inger en de kids vanuit de Bruynzeelhaven naar Amsterdam Marina waar Wouter en Aranka de auto van Inger en Wouter heenrijden omdat deze haven veel beter (via pond 51) bereikbaar is.

Inger, Wouter en Yisak varen mee

Het afvaren en de sluizen is wel weer even wennen, maar het is wel leuk dat we in de Oranje Sluizen Jasmin en Coen van de Mero tegenkomen, die net een jaar met kinderen een rondje Atlantic hebben gemaakt. Rond één uur kunnen we onze nieuwe zeilen voor het eerst hijsen. Als we ze getrimd hebben loopt de boot zeker een knoop harder dan met de oude zeilen. 7,5 knoop aan de wind is lang niet slecht. Wouter en Myrthe liggen al snel te slapen. Helaas is Yisak het grootste deel van de reis zeeziek, pas na het eten knapt hij weer op.

Yisak

Het weer knapt in de loop van de dag langzaam op, we varen weg met motregen en het is koud, maar in de loop van de dag wordt het steeds droger. De zon zien we pas als we voor anker liggen in Enkhuizen. ‘s avonds lezen we dat dit de koudste 29 mei ooit is geweest.

Het is leuk weer met Wouter en Inger te zeilen, 10 jaar geleden zijn we samen in Griekenland wezen zeilen, wat voor ons de eerste zeilervaring op zee was. Nu staan we op het punt voor een jaar te vertrekken, alhoewel ik er wel van sta te kijken hoe onhandig we na een half jaar niet zeilen door de sluis bij Enkhuizen komen (de details laat ik maar even, maar het hielp niet dat we de genua niet helemaal konden inrollen omdat de rolfoklijn te kort was met ons nieuwe zeil), in ieder geval goed dat we nog even oefenen! In Enkhuizen is de oude haven vol en ook de Compagny Haven is vol, maar we kunnen daar wel ankeren, kunnen we meteen ons Rocna anker uitproberen. Het anker houdt prima en we liggen in één keer muurvast.

Onderweg naar Lelystad

Vrijdag
Als we wakker worden is de wind gaan liggen en is het bladstil. Bovendien schijn de zon en het belooft heerlijk weer te worden. Als ik de zonnepanelen uit klap hebben we al snel zo’n 15 ampère stroom en het lijkt mij een mooi moment om een brood te bakken met de broodbakmachine die via de omvormer de stroom van de accu krijgt. Gelukkig valt het stroom verbruik van de broodbakmachine mee en kunnen we een brood bakken met ca. 10% van de accu capaciteit. Met dit weer laden we dat in de loop van de dag wel weer op. Wel lijkt de gist een beetje uitgewerkt want het wordt een compact -maar toch wel lekker- broodje.

Stroom van zonnecellen en windmolen

We hebben een heerlijk ontbijt terwijl we prachtig voor anker liggen in de kom van het open lucht museum van Enkhuizen. Heerlijk rustig en ik ben eigenlijk wel blij dat we hier liggen en niet in de overvolle haven 5 dik…. Ondertussen varen de passagiersbootjes vanaf het station Enkhuizen met bezoekers voor het openluchtmuseum af en aan. Bovendien is het gratis, want alhoewel er bij de ingang van de kom een boord hangt dat je ook voor ankeren moet betalen (is natuurlijk ook belachelijk), hebben we geen havenmeester gezien.

We varen door de sluizen wat nu prima gaat, weer gewend, of komt het omdat er nu vrijwel geen wind staat… Na de sluizen dobberen we met ongeveer één knoop richting Hoorn. Een mooi moment om het log te repareren dat het niet meer doet. Als ik de transducer die in de bodem zit los haal, zie ik dat het wieltje (dat door het water draait en daarmee de snelheid aangeeft) vol met algen zit. Nadat het is schoongemaakt doet het log het gelukkig weer. Wouter en Myrthe gaan nog even zwemmen zolang we toch nog dobberen.

We weerhouden onszelf ervan om de motor aan te zetten alhoewel Aranka ons voorrekent hoe lang we er nog over doen als we met deze snelheid door varen…, maar gelukkig steekt de wind op en varen we de laatste 7 mijl met een knoop of 6 richting Hoorn. We komen terecht in de Grashaven waar we nog niet eerder zijn geweest. Uiteindelijk liggen we 5 dik ingebouwd aan een korte steiger waardoor alleen onze boot met de steiger is verbonden. Laten we maar hopen dat de wind blijft liggen.Hoofdtoren, Hoorn
Eten in Hoorn‘s Avonds eten we in de Hoofdtoren waar we nog net de laatste restje zon van deze dag meekrijgen. Daarna lopen we met Inger, Wouter en Yisak mee naar het station waar zij weer de trein naar Amsterdam nemen. Op de terugweg lopen we nog langs Albert Hein, maar die is om kwart over negen net dicht, toch verschillend met Leiden waar de winkels allemaal tot tien uur open zijn.Afscheid in Hoorn

Zaterdag
Vandaag varen Ron, Marjolein, Maartje en Carlijn mee. Er is een noordenwind voorspelt en Lelystad lijkt een mooie bestemming. Ze komen rond een uur of elf met de trein uit Utrecht, dus alle tijd om te ontbijten, boodschappen te doen en nog een poging te doen om een brood te bakken. Ik heb nog een bakje gist gevonden en nadat ik dat toevoeg komt er een brood dat zeker twee zo groot is uit de broodbakmachine en heerlijk luchtig smaakt. Gist meenemen dus!

Als Ron en Marjolein er zijn en we koffie hebben gedronken zijn al onze buren inmiddels ook vertrokken en kunnen wij ook vertrekken. Carlijn blijkt over verborgen stuurmanskunsten te beschikken en stuurt de boot keurig hoog aan de wind, stuurautomaat haalt het er niet bij. De wind stond in het zuid/oosten ipv het noorden, maar het weerbericht op de marifoon bleef volhouden dat het noordenwind was in Lelystad, dus er maar vanuit gegaan dat de wind zou gaan krimpen en overstag gegaan ook al voeren we toen eerder richting Muiden. Het is heerlijk weer, maar als we nadat we overstag zijn gegaan opeens in de schaduw zitten is het toch nog fris. Inderdaad krimpt de wind al snel en kunnen we onze koers steeds iets noordelijker kiezen tot we uiteindelijk met ruime wind en ruim 7 knoop richting Lelystad varen. Het is gezellig met zijn achten aan boord, voor het eerst dat we met zoveel mensen op ons schip varen, maar het gaat prima. Leuk om weer bij te praten en Marjolein wil precies weten waar we allemaal naar toe gaan op onze reis.IMG_1659

We leggen aan in de Batavia haven, die nog vrij nieuw is (op de satelliet foto’s in Google Maps is de haven nog niet te zien), maar het wel fijn dat het niet zo ontzettend druk is als n Hoorn. De Bataviawerf is bijna dicht, dus dat loont niet de moeite. We lopen nog even door het Batavia Outletdorp, maar dat heeft geen goede klanten aan ons want we kopen niets. We eten in een restaurantje met terras, maar verkassen toch naar binnen als het kouder wordt. Na het eten gaan Ron, Marjolein en kids met de bus terug naar Utrecht. Heerlijk relaxed dagje zeilen zo!Straattekening

Zondag
‘s Ochtends staan we bijtijds op om voordat we weer richting Zaandam varen eerst nog de Batavia te bekijken. We krijgen een uitgebreide rondleiding op de Batavia waarbij ons herhaaldelijk wordt verteld dat dit een reconstructie is en geen replica (zoals de “Stad Amsterdam”). Het is indrukwekkend hoe ze dit schip weer helemaal met originele materialen hebben nagebouwd. Wel jammer dat er pas een keer mee gezeild is, in Australië nota bene! Nou ja binnenkort wordt het schip gebruikt voor opnames van een film over Michiel de Ruyter, misschien dat ze er dan een stukje mee zeilen…

Het schip gaat tijdens de rondleiding echt leven als er verteld wordt over hoe de matrozen en soldaten hier leefde tijdens de negen maanden lange reis naar Oost Indië. Zittend slapen, 9 maanden op zee, kielhalen als straf, weken vastgebonden zitten als je je misdroeg en dan ook nog stranden op een rif omdat de kapitein niet oplet…, dan lijkt onze reis toch wel heel comfortabel en makkelijk. Wouter vind het prachtig en raced door de boot (hij kan overal makkelijk staan), gelukkig is de gids heel relaxed en vindt het allemaal prima. Myrthe ziet bij de uitgang een schilderij en merkt scherpzinnig op dat dat niet klopt omdat er iemand ligt te slapen, goed opgelet dus tijdens de rondleiding!
Achtersteven Batavia

Nadat we nog even op de werf hebben rondgekeken en Myrthe en Wouter een touw hebben geslagen gaan we terug naar de boot om richting Amsterdam te varen. Het is heerlijk weer met een zacht briesje (3 Beaufort) van achteren en lopen met een gangetje van ca. 4 knoop richting Amsterdam.

Voordat we bij de sluis komen kookt Aranka een heerlijk (ietwat zout) potje nassi. We kunnen snel door de sluis en zorgen dat we alles netjes opruimen zodat we als we in Zaandam aankomen snel naar huis kunnen. Is toch negen uur als we uit Zaandam vertrekken.

Nog 10 weekjes kriebels in de buik……..

Over 10 weken gooien we de trossen los.
Dus 19 juli 2014 varen we om 12.00 uur de haven van Scheveningen uit (als alles loopt volgens plan).
Een uitzwaaifeestje volgt nog een week voor ons vertrek.

Dus nu lopen de laatste klussen. Welke klussen doe je dan allemaal hoor ik vaak. Even een paar interessante van Roelof en mij op een rij:
Zoals schoolpakketten voor de kinderen bestellen, de hele route in grove lijnen uitwerken met een schema welke zeekaart wanneer nodig is, inventarislijst maken per kamer voor de verhuur (lepels tellen), het huis is verhuurd (Myrthe weet wie er in haar bed gaat slapen, dat wordt Maya van 5 jaar), life tags installeren ( systeem waarbij er een alarm gaat als er iemand over boord gaat), verhuisdozen ophalen bij mijn tante Edith, laatste vaccinaties halen, laatste bezoek tandarts, medicijnen bestellen (met dank aan Hetty Jolink uit het LUMC voor alle recepten en het meedenken over wat wel en wat niet), dan moeten we nog een schengenverklaring en medische verklaring regelen bij farmatec en ministeries om toestemming te regelen voor de medicatie aan boord en Roelof heeft geregeld dat ons schip de laatste week van juni op de kant gaat voor alle laatste onderhoud.
Ik krijg er in ieder geval de zenuwen van zoveel als er allemaal tegelijk loopt.

In de tussentijd gaan de kinderen gewoon door met hun eigen leventje. Zo krijg je op Moederdag een geweldige speurtocht door je huis, een ketting van klei en een waxinelichthouder van klei. Ze spelen veel met vrienden en vriendinnen. En ze zijn net zo verslaafd aan de elastieken armbandjes maken als de rest van nl. Ze lijken niet erg bezig met de reis. Maar dat is schijn en alleen de buitenkant. Mijn onrust slaat helaas over. Ze komen steeds vaker knuffels halen of kunnen niet slapen. Wouter heeft weer heftige driftbuien, als het hem niet lukt zijn gevoelens onder woorden te brengen. Hoe goed we ook proberen om ze aandacht te geven en te helpen met voorbereiden is het voor hun ook erg spannend en onwerkelijk.

Kortom de vlinders dansen in mijn buik en in mijn hoofd spookt het. Maar ik heb er zoveel zin in.

19 april 2014 – Vertrekkersdag

Donderdagavond gingen we naar de Bruynzeelhaven waar we nu met ons schip liggen. We dachten nog, even de zeilen erop, nog een paar klusjes en dan kunnen we het weekend lekker zeilen… Sweet dreams! Vrijdag begonnen we met wat klusjes zoals ventilator monteren, marifoon vastzetten, leren lapjes op de spi-boom terugzetten en wat takelingen maken. Nu is het erg gezellig in de Bruynzeelhaven met twee keer per dag koffiedrinken, dus voordat je het door hebt is de dag voorbij.

Dweilen met de kraan open…
Toen Aranka de watertank gevuld had en we de pomp aanzetten begon even later ook de bilgepomp te draaien (niet goed dus). Onder de vloer stond het blank. Pomp uit en zoeken waar dit nu weer vandaan kwam. Toch niet kapot gevroren leiding?, maar nee het heeft afgelopen winter niet gevroren… Na het nodige zoekwerk bleek een leiding achterin die was doorgesneden bij het maken van een douche aan dek niet was afgedicht. Zodra de waterpomp aan staat stroomt het water de bakskist in, moet ook nog even opgelost worden voor we vertrekken…

Zaterdag was er een “alternatieve vertrekkersdag” in Almere georganiseerd. Met NO-wind toch ook niet erg aantrekkelijke bestemming om naar toe te zeilen vanuit Amsterdam, en zeilen zaten er bovendien ook nog steeds niet op, dus dan maar per auto. Was een erg leuke en gezellige dag met heerlijk weer. We hebben onder andere Eric en Denise ontmoet die met twee zonen van zelfde leeftijd als Wouter en Myrthe ook dit jaar vertrekken naar de Carib. Leuk om ervaringen uit te wisselen en kennis te maken!

alternatieve-vertrekkersdag.jpg

Zondag toch ook nog de nieuwe zeilen erop gezet. Ze passen goed, dus dat viel mee! We zullen ze alleen een andere keer moeten uitproberen.

8 april 2014 – Waar zou dit zijn?

Zit je lekker bij de haven, dan krijg je toch heel veel zin om te vertrekken……

Wie weet waar dit is mag het zeggen 😉

20140408-191808.jpg

19 januari 2014 – Begonnen met de laatste klussen aan de boot…

Nadat ik Myrthe naar de welpen heb gebracht en Wouter naar een verjaardagsfeestje ga ik langs bij Dekker Watersport om een metertje op te halen en de handmarifoon goed te laten programmeren (de handmarifoon hebben we nog uit de tijd dat we op zee kanoden en deze heeft dan ook nog een verkeerde ATIS code). Bij Dekker hoor ik dat de plotter die we vorig jaar hebben ingebouwd een productiefout heeft, dus die kan er weer uit om te laten omwisselen.

Om twaalf uur heb ik afgesproken met Frank de Jong van Boatfocus om precies op te meten of we een watermaker kwijt kunnen en om te kijken hoe we het best zonnecellen kunnen monteren. Een watermaker is een ingenieus apparaat dat van vuil/zout water zoet drinkwater maakt. En alhoewel de prijs per liter water, zelfs als je een jaar lang goed doordrinkt, toch in de buurt komt van de betere wijn, kunnen we het toch niet weerstaan om zo’n wonder van techniek aan te schaffen. Scheelt ook weer veel zeulen met jerrycan’s vol met water op ankerplekjes, zo houden we onszelf voor om deze uitgave naar onszelf toe goed te praten. Na een uurtje passen en meten hebben we een plek boven/achter in de bakskisten achter gevonden om de watermaker in te bouwen zodat deze geen waardevolle ruimte inneemt en niet in de weg zit. Zal wel een hoop gepruts zijn om alles daar te bevestigen, maar daar zullen we dan ook bij elke slok die we drinken van genieten. De zonnecellen kunnen we aan de railing bevestigen maar dan moeten we de hekstoel doortrekken tot het poortje mid-scheeps.

Als ik op de website van Raymarine kijk hoe ik onze plotter terug kan sturen om te wisselen, zie ik dat er nu een actie is dat je een deel van de aanschaf van metertjes terug kan krijgen. Laat ik er nou net vier gekocht hebben, kijken of ik daar nog aan mee kan doen, dat scheelt dan weer een heel klein stukje van de watermaker. Op naar Dekker voor de tweede keer vandaag…

28 okt. 2013 – Cruise schip in Amsterdam Marina op drift

Na de storm toch maar even gaan kijken in de haven. Alleen een railing was los geschoten, maar bevestiging lag nog op het dek, en was dus weer snel gerepareerd. Zag op internet dat de Ocean Diva los geslagen en op drift was tijdens de storm. Gelukkig maar een boot beschadigd.

24-27 oktober – Het Betere Boerenbed

“Stamppot weekend” bij Het betere Boerenbed.

“Wanneer komt pappa nou thuis” hoor ik al om 12 uur op vrijdagmiddag. Nou nu nog niet hoor. We proberen eerst nog laarzen voor Myrthe te kopen bij iemand in Leiden. Leuke laarzen met rozen en doodskopjes, gevonden via Marktplaats. Maar het lukt niet om de mensen thuis te treffen. Jammer, want die laarzen zullen we dit weekend echt nodig hebben, gezien de weersverwachtingen en ons plan om bij de boer te kamperen.

Roelof is vroeg thuis en met alle spullen vertrekken we naar Dwingeloo. Daar staat onze grote tent klaar. Al een keer eerder hebben we zo’n tent gehad in Friesland. Nu zitten we in Drente tussen de prachtige bomen vol herfstkleuren. We worden zeer gastvrij ontvangen door boerin Marian, die gelukkig wel kan lachen om Wouter. Een echte stadsjongen, die zijn neus dichthoud, omdat het stinkt op de boerderij. Maar dat houdt Wouter gelukkig niet lang vol, hij boelt zich direct op zijn gemak bij de boerin. Zodra Wouter en Myrthe alle grote skelters en het konijnehok zien zijn we ze geheel kwijt. En gelukkig mag Myrthe hier wat laarzen lenen, want de hoeveelheid modder door eerder gevallen regen, maakt dat ook wel noodzakelijk.
In de tent staat al een grote krat met de spullen voor de stamppotten die we dit weekend gaan eten. Het is zalig weer buiten en Roelof maakt buiten het houtgestookte fornuis aan. Dan kunnen we daar de boerenkool klaarmaken. We hebben een struik boerenkool gekregen, waar wij volgens mij een week van kunnen eten. Echt alles zit erbij van lekkere boerenboter, spekjes en worst. Dat wordt smullen. Maar het wordt wel laat, want buiten op de kachel eten klaarmaken duurt toch langer dan thuis op het fornuis. Myrthe zit in de tent te genieten van het kaarslicht. Zo gezellig zegt ze. En het is het enige wat we hebben, want we zijn de zaklampen vergeten. Na het eten snel naar bed. De kinderen slapen in de bedstee, met echte kast deurtjes. Van de Action krijgen ze de lichtgevende staafjes mee, want anders is het wel erg donker in hun kast. Wouter is zoals altijd in een seconde weg, maar Myrthe zit volgens mij genietend te luisteren naar het geklets van Roelof en mij in de tent tijdens de afwas.

Van Herfstvakantie

“Ik wil niet wandelen in het bos”

Zaterdagochtend kraaien de hanen al vroeg. Wel tachtig keer, tellen de kinderen. Ik vind de boosdoener die mij die nacht heeft wakker gekieteld. Er ligt een dode oorwurm in mijn bed. Gelukkig kietelt ie nu niet meer. De kinderen zijn snel uit bed. Ze gaan kijken bij de boer terwijl hij de koeien melkt. Later ga ik met Myrthe nog knuffelen met de konijnen in het konijnenhok. En als we het aandurven om het hangbuikzwijn aan te raken, terwijl hij staat te snuiven met zijn kleine slagtanden. Dan ontdekken we dat hij ook kan spinnen als een poes. Hij draait zich op zijn rug opdat we ook zijn harige, modderige, harde buik kroelen. Het is bijna hilarisch. Wouter stuitert inmiddels met de grote skelter voor 4 personen over het terrein en de naastgelegen weg. Die vind andere dingen leuk. Maar het aller leukst vinden ze beiden dat ze op het paard mogen rijden, in draf. Echt stoer.

Van Herfstvakantie
Van Herfstvakantie

Omdat het zulk lekker weer is en we niet zo vaak in Drente zijn, willen we de middag wandelen in het prachtige gebied (Dwingeloosche Heide). Met veel moeite krijgen we de kinderen mee van de boerderij. We gaan naar een lokatie van natuurmonumenten en kiezen een wandeling van 5 km. Helaas bedenkt Wouter net nadat we zijn vertrokken dat hij een bos echt niet leuk vind. Chagrijnig loopt hij achter ons aan te sjokken. Hij heeft honger en ontzettende dorst, want hij heeft in de auto gezien dat ik capri sun en perpernooten bij me had. Maar ja die heb ik in de auto laten liggen. Daarom is het bos nu echt heel erg stom. Net als al die stomme paddenstoelen, met rood en witte stippen. Maar uiteindelijk zit ie met Myrthe alweer te geiten en te spelen in het gras, met 6 jaar kan ie dat toch niet lang vol houden in deze heerlijke omgeving.

Van Herfstvakantie

Einde van de middag beginnen we aan de hutspot. Vuur maken en penen en uien klein snijden en koken op het vuur (drie kwartier) vraagt om een goede planning qua tijd. Na het eten halen we nog een ijsje in de winkel. Myrthe vertelt dat de hond van 12 jaar oud 4 dagen geleden net jongen heeft gehad. Ja die wil ik ook wel zien. We mogen bij de boerin even binnen komen en Myrthe pakt doodleuk zo’n lief klein hondje van de tepel af. Het diertje is kleiner dan je hand en piept, uiteraard. Moeder kijkt not amused en ik ben verrast dat Myrthe dit allemaal zo durft te doen. Maar wat zijn ze ontzettend lief die kleintjes en wat begrijp ik Myrthe goed dat ze heel graag zo’n hondje zou willen. Maar ja met onze plannen is iets anders dan een zeehond niet echt handig!

Van Herfstvakantie

“Hottub in de regen”

Dit keer had ik geen oorwurm in de nacht. Maar er klonk ineens een ontzettende knal. Ik zat recht overeind in bed en wist direct wat het was. De deurtjes van de bedstee waren open gegaan door de wind en Wouter was uit de kast gevallen. Hij lag versuft op de grond, had niet helemaal door wat er was gebeurt. Snel weer onder de wol en ik vraag me af of hij nu nog weet wat er is gebeurt.
De hanen houden geen rekening met het feit dat de wintertijd is ingegaan. En als het licht wordt kraaien ze er dus weer flink op los. Tja daarna worden de kinderen dus ook niet meer stil in de kast. Dus dan maar opstaan.
Van Marian krijgen we weer een enorme mand met onze ontbijt spullen. Weer 3 heerlijke broden, jam, eitjes, meloen en wat al niet meer. We hadden al over van gisteren, wat een hoeveelheden zijn het. Na het ontbijt oefent Myrthe nog even haar boekbespreking, voor maandag op school. Het gaat over Sam Schoffel zoekt het uit van Paul van Loon. Het verhaal zit er wel in, maar ze moet wel oefenen met duidelijk praten. Het hoofdstuk dat ze voorleest gaat erg goed en krijgt verdiend applaus. Ze kan het al echt leuk. Ik hoop dat ze morgen niet te zenuwachtig is en dat het haar dan ook zo lukt.
Ondanks de regen en de wind zijn de kinderen al direct weer verdwenen op de boerderij. Ze mogen bij de buren mee in de hottub. Het ronde bad staat buiten de tent en stoomt van het lekkere warme water. Met het hele gezin en Myrthe en Wouter erbij zitten ze er allemaal in. Het ziet er heel gezellig uit terwijl de regen uit de lucht valt. Goed tijdverdrijf.

Van Herfstvakantie

18-20 oktober – Dolfijnen in de Noordzee?

Aangezien het nog een mooi weekend wordt willen we dit weekend nog zeilen voordat de boot weer onder een dik winterzeil verdwijnt. De wind is vooral zuid, dus we willen zaterdag naar Schevingen, dan is het zondag voor de wind terug varen. Vrijdag ochtend breng ik alvast de Genua en een nieuw Rocna anker naar de boot voor mijn eerste afspraak in Amsterdam. Als ik aan kom lopen vraagt de bemanning van de boot naast ons of ik van AT5 ben? Even later verschijnt AT5 inderdaad voor een opname in de haven war onze boot ook op staat.

Myrthe heeft gevraagd of Lieve, haar vriendin, mee mag. Vrijdag eten we vroeg en halen dan Lieve op en rijden naar Amsterdam. Zaterdag willen we bijtijds vertrekken om de stroom mee te hebben en om voordat het gaat regenen in Scheveningen te zijn. Als we op de boot zijn vind Lieve de boot erg leuk en Myrthe moet natuurlijk alle hoekjes laten zien, je zou denken dat er onweer op komst is… Als ze tot rust zijn gekomen leggen we ze in bed. Wij zij zelf ook moe en hebben eigenlijk geen puf om nu nog naar IJmuiden te varen. Het alternatief, vroeg naar bed gaan en vroeg op staan voelt -nu in ieder geval- veel aantrekkelijker.

Van Herfstvakantie

Ondanks dat het ver in oktober is is het toch warm en ietwat zweterig staan we om vijf uur op. Nadat we thee, koffie en wat boterhammen hebben gemaakt gooien we los en vertrekken we richting IJmuiden. Daar moeten we even wachten bij de sluis, maar net als we willen vastleggen aan de wachtsteiger springen de lichten op rood-groen. De kids zijn inmiddels ook wakker geworden en hebben wel trek in een ontbijtje. Buiten zie ik ze echter niet. Als we de sluis uit zijn hijsen we de zeien. De wind is ZZO en Scheveningen is goed bezeild, er staat echter meer wind dan ik dacht, daarom zetten we twee reven. Daarna loopt de boot lekker en worden de gangboorden zo nu en dan met zout water gespoeld (goed voor het teak). Nu we op een oor liggen komt er zo nu en dan een apenkopje naar buiten om te kijken waar we zijn en hoe het komt dat de boot scheef ligt. Lieve is heel verbaasd dat ze nu opeens midden op zee zit…

De wind ruimt iets in de ochtend en het laatste stuk varen we hoog aan de wind. Het is heerlijk weer met een lekker zonnetje. Bij Scheveningen moeten we nog een klein slagje naar binnen maken en rond het middaguur meren we af in de jachthaven. Het eerste wat de kinderen proberen is kijken of ze nog door de spijlen van het hek passen, dat blijft een belangrijke attractie in Scheveningen. Nadat we het zeil netjes opgedoekt hebben, de haven betaald hebben gaan we richting Sea Life. We krijgen korting want we zijn lid geworden van de jachtclub Scheveningen omdat we onze boot na de Zeilreis van volgend jaar in Scheveningen willen leggen. Is toch handiger dan Amsterdam (dichterbij, je kan direct zeilen zonder sluizen, en strand om de hoek).

Bij Sea Life is het voeren van de otters en de piranha’s het hoogtepunt maar ook de haaien, roggen en andere beesten zij leuk. Ik zie ook de Koraalduivel of Lionfish met zijn mooien maar giftige stekels die ik in de Filipijnen met Jeroen in het echt gezien heb. Wel een verschil met het aquarium in Shanghai waar we vorig jaar waren, en dat intens veel groter is. Toch vermaken we ons hier niet minder! Als we uit Sea Life komen is het inderdaad gaan regenen en we lopen snel naar Simonis waar we heerlijk vis eten. Porties zijn wel wat groot dus we kunnen nog een maaltijd kibbeling meenemen voor morgen. ‘s Avonds willen Myrthe en Lieve we samen deze blog schrijven, maar verder dan een regel is het nooit gekomen.

Van Herfstvakantie

Zondag ochtend komen Trix en Martijn (de ouders van Lieve) langs met lekkere zelfgemaakte brownie’s. Lieve gaat met hen mee omdat wij vanavond waarschijnlijk pas vrij laat terug zijn. Om een uur of elf vertrekken we en hijsen het zeil in de vissershaven. Buiten staat de wind pal van achteren en bomen de Genua uit zodat we op twee oren varen. Alhoewel de stroom tegen staat schiet het toch lekker op met een dikke 8 knopen door het water. Vandaag zijn de kinderen meer aan dek en net nadat we het over dolfijnen op de Noordzee hebben (en of ze er nou wel of niet zijn) zien we er drie vlak achter onze boot langszwemmen. Dat is dus weer duidelijk, ze zitten er wel (alhoewel het ook bruinvissen geweest kunnen zijn).

Van Herfstvakantie

Op het Noordzeekanaal ruimen we alvast wat spullen op en oefent Wouter met sturen. Rond zes uur ‘s avonds ligt de White Witch weer vast in Amsterdam. We hebben geluk want het is de hele dag heerlijk weer geweest en droog gebleven dus we kunnen de zeilen droog opbergen.

Van Herfstvakantie

20131026-125201.jpg