Paradijsje midden in de Oceaan!


  • De overtocht van St. Maarten naar Bermuda is heel relaxed. Eigenlijk steeds met ruime wind en ca. 15 knopen wind. We hebben een paar dagen wat minder wind gehad en daarom één dag met de gennaker gevaren en ook ongeveer vijftien uur gemoterd. Elke dag was het SSB netje weer een hoogtepunt met als special de Batjar Kids Quiz waarbij Myrthe en Wouter, Thomas en Jesper elke dag weer vijf vragen krijgen die ze voor het avondeten moeten beantwoorden. Al met al een heerlijke overtocht. Als we aankomen bij Bermuda roepen we Bermuda radio op ca. dertig mijl afstand al via de SSB op om ons aan te kondigen. Op Sint Maarten hebben we al via internet aangekondigd dat we eraan kwamen en ze weten ook direct wie we zijn. Op ca. tien mijl moeten we ze nog een keer oproepen, dan via de marifoon. Ze vertellen ons keurig hoe we de lagoon in moeten varen maar het kost toch nog even moeite om de douane steiger te vinden. Na het inklaren ankeren we in de lagoon met een prachtig uitzicht op St. Georges.

Het is super Brits met een Caraïbische saus erover. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en ook erg beleefd (b.v. bij het instappen en verlaten van de bus niet dringen). Ze zijn zeer hulpvaardig als je iets zoekt of nodig hebt. Ook de wegen zijn net zoals op de kanaaleilanden of in Engeland; met stenen muurtjes aan weerszijden en smal, zodat het verkeer net langs elkaar kan. De huizen zijn leuk, ze hebben allemaal een andere kleur, maar hebben wel allemaal een wit dak met aan elke zijde een hoge schoorsteen. Het dak is met speciale witte verf behandeld (speciaal recept van Bermuda), zodat het regenwater opgevangen kan worden en onder elk huis staat een tank met regenwater om te filteren tot drinkwater.
Ze lopen in nette kleding, de mannen in pak met een korte broek, De Bermuda, en lange kniekousen eronder. Ziet er erg grappig uit, en is door de Britten vanuit India meegenomen naar Bermuda en hier in het verleden ingeburgerd. Dat het toch ook Caribisch aandoet komt door het azuurblauwe water en het (noordelijkste) koraalrif waar het hele eiland vrijwel volledig door wordt omgeven en waardoor in het verleden zoveel schepen langs deze kusten zijn vergaan; de mix van blanke en donkere bevolking die hier geïntegreerd samen leven; de palmbomen en de bloemenzee. Het is echt prachtig.

Waar je wel van schrikt zijn de prijzen in de winkels en in de supermarkten. Echt nog een factor hoger dan op de BVI. Toen we net aankwamen haalde Roelof een pak melk en een broodje en betaalde 10 dollar. Voor een pak toiletrollen betaal je hier zo 15 dollar. Dat maakt dat de Nederlandse enclave hier druk voorraden uitwisselt waar op de ene boot tekorten van zijn terwijl op andere boten er nog voldoende aan boord is. Maar ja, de verse waren zullen we toch op een gegeven moment moeten aanvullen (vlees, groente, fruit en melkproducten). En zoals iemand mij in de winkel al adviseerde: “Get used to it”.

Inmiddels zijn we hier een aantal dagen en liggen er 7 Nederlandse schepen (Volonté, Batjar, Ojala, Sark en nog 2 voor ons onbekenden). De Balans hebben we ook aangetroffen, die hebben we ontmoet in Suriname, maar zijn inmiddels alweer vertrokken naar de Azoren. Ook de ARC is aangekomen en dat maakt het wel een beetje druk op de ankerplek en in de haven. De ARC vertrekt maandag 18 mei richting Amerika en woensdag 20 mei naar de Azoren, zoals ik begrijp ongeacht het weer, maar verder zijn ze heel goed bezig met de veiligheid hoor… Wij volgen het weer elke dag en zoeken een gaatje. Het weer is nog instabiel; vanuit Amerika komen, om de zoveel dagen, lage luchtdrukgebieden deze kant op met soms veel wind of vervelende troggen. Ook is er op de route naar de Azoren een fiks hoog luchtdrukgebied waar geen wind in zit. Van beide willen wij eigenlijk niet te veel, dus het blijft goed zoeken en analyseren en afwegen.

In de tussentijd vermaken we ons uitstekend. Eerst hebben we St. George, de plaats waar we ankeren, bekeken. Het is een prachtig historisch oud stadje, wereld erfgoed en leuk om in rond te lopen. Regelmatig zitten we op een bank op het plein, bij het Visitor Center, om wifi te ontvangen en te kunnen internetten. De asfaltweg rond het pleintje is ideaal voor de kinderen om hun skateboard weer eens te gebruiken. In het World Heritage Centre zien we een film hoe hier rond 1600 alles is begonnen. Hoe de Sea Venture op het rif lek is geslagen en de bemanning is aangespoeld en de plaats St. George hebben gesticht. Ook de nooit afgebouwde Kathedraal van grijze steen bepaalt het uitzicht. De kinderen werken de eerste dag nog hard aan hun tekening die de laatste opdracht is van de Batjar Kids Quiz en die ze in moeten leveren als de Batjar aan komt in St. Georges.

Verder socializen we gezellig bij elkaar. Eerst een keertje eten bij ons aan boord. Vervolgens is de uitslag van de kinderquiz op de Batjar, want ze hebben met een beeldverhaal en tekeningen en alle moeilijke vragen die zijn beantwoord het de jury erg moeilijk gemaakt. Maar ze vinden dat de kinderen erg hun best hebben gedaan, veel hebben geleerd en heel creatief zijn met alle antwoorden en tekeningen. Daarom heeft Marjolein voor allemaal een muffin gebakken met een marsepeinen figuurtje erop. En de einduitslag was heel spannend, want Thomas, Jesper en Myrthe liggen met puntenaantal heel dicht bij elkaar. Myrthe blijkt toch nipt te winnen. Wat kan ze dan trots kijken. Maar eigenlijk zijn ze dat allemaal als ze van hun lekkere muffin smullen.

Dan komt ook de Ojala op de ankerplaats en gaan we allemaal bij hen borrelen. En op 15 mei is Marjolein jarig en is er weer taart en koffie/thee op de Batjar. Ook zien we op de kant een toneelstukje hoe vroeger mensen werden veroordeeld en gestraft. Het leukste deel is als een vrouw met een stoeltje op een lange stang het water in wordt gekieperd. Kortom we vermaken ons prima en hebben het goed en gezellig.
In de tussentijd regelen de kinderen het ook goed met elkaar. Zo hebben ze een keer een kinderfeest bij de Volonté, als wij op de Ojala borrelen. En ze logeren dan weer bij ons en dan weer bij de Volonté. Onderhand zijn ze ook best wel moe, het schoolwerk gaat daardoor ook langzamer, maar we houden streng vol en met nog 3 volle weken school zijn ze klaar met het officiële deel. Dat zullen we dus wel afsluiten op de Azoren, verwacht ik.

Dinsdag maken we een wandeling langs drie forten die door de Engelsen zijn gebouwd om Bermuda te beschermen en die samen met St.George UNESCO wereld erfgoed zijn. Het is een mooie wandeling door een glooiend landschap. Heel bijzonder dat je zo’n vriendelijk landschap hebt terwijl je toch op een 6000 meter hoge berg staat want de zeebodem rondom Bermuda is ruim 6000 meter diep. We zien eerst het Fort St. Catherine en daarna komen we langs de Alexanora Battery en nog een kleiner fort. Het is duidelijk dat de Britten in het verleden veel hebben geïnvesteerd om het eiland te verdedigen tegen de Fransen en de Spanjaarden.

We gaan woensdag 13 mei met de hele groep een bus tour maken over het eiland. Eerst reizen we naar de hoofdstad Hamilton. Dat ligt op ongeveer 20 km afstand. Het is leuk om ook deze stad te bekijken. Hier liggen diverse cruiseschepen, waaronder ook de “Veendam” van de Holland Amerika Line. We bezoeken een museum, waar een Engelsman van alles uit het verleden heeft verzameld en tentoonstelt. Er zit niet echt een lijn in en daardoor komt het wat rommelig over. De kids zijn echter heel erg in hun nopjes, want ze hebben van de eigenaar een echte munt van Bermuda gekregen. Een penny met Queen Elizabeth, die ze beloven op school aan hun klasgenoten te zullen laten zien. De munt is er medio 1970 uit gegaan toen de Bermudian dollar is ingevoerd. We bezoeken nog een kerk en een park en dan is onze tijd alweer om en reizen we met de bus door naar het strand.

We stappen uit bij Horseshoe Bay. Dit blijkt een zeer geliefde baai te zijn en het is dus allerminst rustig. We schrikken zelfs een beetje, verwend als we zijn door alle mooie strandjes die we hebben gezien, van de parasolletjes die hier vlak naast elkaar staan en de badgasten die hier hutje mutje zitten. Maar toch nemen we een duik samen met Anna en Maarten van de Ojala. De bemanning van de Volonté en de Batjar vinden het te druk en gaan direct met de bus door naar de Dockyard. Het water is verfrissend en de kinderen spelen heerlijk in de golven. We klimmen nog even op de rots bij deze baai met een prachtig uitzicht langs de kust en over het rif en de zee.

Daarna reizen we met de bus door naar het eindpuntje van Bermuda, Dockyard. Daar genieten we van de prachtige Clocktower Mall en kijken onze ogen uit bij een glasblazerij, waar iemand in ongeveer drie kwartier met het zweet op het voorhoofd een prachtige schaal maakt. Het is echt vakwerk hoe dit handwerk gaat en ook de kinderen kijken hun ogen uit. Daarna drinken en eten we nog wat. Niet lang daarna stappen we op een kleine ferry en worden het hele stuk van 40 km weer terug gebracht naar St. George. Op de ferry ontmoeten we Miquel, gepensioneerd, maar nog vol passie over zijn eiland Bermuda. In het verleden was hij politiek actief en nu probeert hij toeristen iets meer over het eiland te vertellen. Super leuk en zo ontzettend gastvrij heb ik nog zelden iemand meegemaakt.

De dagen erna doen we wat klusjes op de boot en lezen en houden het weer in de gaten. Marjolein houdt een knip dag en knipt ook Myrthe en Wouter, en dat is inmiddels ook wel nodig. Wouter heeft bedacht dat hij lang haar wil en wil dus niet geknipt worden. Daar weet Marjolein wel raad mee, ze vertelt hem dat zijn haar harder gaat groeien als ze er eerst een stuk(je) vanaf knipt. Nou, daar heeft hij wel oren naar.

Zondag gaan we nog samen met Anna en Maarten naar Bermuda Radio waar ze alle scheepvaart rondom Bermuda begeleiden, de weersverwachting uitzenden en optreden als Rescue Center. Het is erg goed georganiseerd en ze hebben een prachtig uitzicht over Bermuda en de zee rondom.

Het lijkt nu dat er een weer gaatje is waarmee we op maandag 18 of dinsdag 19 mei kunnen vertrekken, maar we blijven nog goed naar het weer kijken, want erg stabiel is het allemaal niet.

10 thoughts on “Paradijsje midden in de Oceaan!

  1. Hoi Aranka, wat een fantastisch verhaal! Ik heb het weer met veel plezier gelezen en de foto’s bekeken. Doe alsjeblieft de groeten van mij aan Roelof, Myrthe en Wouter. Straks een goede voortzetting van jullie geweldige reis
    Willem T.

    • Willem, wat leuk dat je zo meeleest. Het is een kado deze reis en de tijd die we samen genieten. Nu wel spannend vlak voor vertrek naar de Azoren. 2 weken zeilen is toch wel weer wat. Maar we gaan ervoor en zeilen weer samen op met anderen. Veel liefs en goed ook voor jou, Aranka

  2. Hoi Ranka,

    Heb net weer jouw laatste update gelezen.
    Heb al een tijdje niet meer gereageerd, dus het wordt wel weer tijd.
    Wat een schitterende tijd hebben jullie in de Caraïben gehad! Mooie foto’s, grappige en ontroerende verhalen en een goede overtocht naar Bermuda gehad. Misschien zijn jullie vandaag vertrokken naar de Azoren, hoop dat het kwa weer een beetje goed blijft. Lieve leest ook met veel enthousiasme alle blogs en heeft al een paar keer gevraagd wanneer jullie weer in Nederland aankomen. Heb gezegd dat we dat nog wel horen van jullie t.z.t. Enfin, weer een hele goede overtocht naar de Azoren en de hartelijke groetjes aan allemaal van Trix, Martijn, Lieve en Sebastiaan.

    • Lieve Trix, Martijn, Lieve en Sebastiaan,
      Wat leuk om weer je reactie te ontvangen. Spannend is het vandaag weer vlak voor vertrek naar de Azoren. Een week is het weer wel vooruit te voorspellen, maar twee weken is toch altijd lastiger. Vandaar de spanningen. Maar dan zijn we weer een stuk dichterbij en zoeken we weer contact. Als alles goed gaat komen we tussen 7-15 augustus aan in NL, want we overwegen om via Ierland en Schotland terug te varen. heel veel liefs en goeds voor jullie,
      Groetjes Aranka

  3. Hoi zeilers,
    wat een prachtig verhaal weer en wat gaat de tijd snel, de ‘terugreis’ alweer, maar zo moet je het natuurlijk niet zien 😉 En ook gaaf dat de kinderen zich zo goed vermaken. We kunnen niet wachten tot het voor ons zover is, maarja we zullen toch echt nog 2 jaar moeten wachten.
    We volgen jullie steeds en zijn zelf onze boot (Centurion 36) goed aan het invaren dit voorjaar. We hebben veel vragen over hoe jullie bepaalde zaken aan boord oplossen. Aangezien jullie ongeveer dezelfde boot hebben, zouden het echt heel leuk vinden om eens met jullie af te spreken als jullie terug zijn. Denk dat de kids ook wel veel vragen hebben aan die van jullie. Keertje in de winter ofzo. Maar voor nu nog niet denken aan de winter, eerst nog flink genieten daar. Behouden vaart!
    groet, Rob, Conny en de kids

    • Hallo Rob, Conny en kids,

      Wat leuk om jullie reactie te lezen! Natuurlijk lijkt het ons leuk om een keer af te spreken, jullie zijn van harte welkom, misschien op de boot… Wij hebben ook erg veel plezier gehad in de voorbereiding, ook lekker dat jullie daar ruim de tijd voor hebben.

      Onze boot doet het nog steeds prima, we waren uit Sint Maarten vertrokken samen met een Moody en een van der Stadt ontwerp, maar we waren ruim een dag eerder in Bermuda, dus de Centurion doet het prima 😉 Wij gaan vandaag vertrekken vanaf Bermuda richting Azoren, wel weer spannend een grote oversteek.

      Groetjes,
      ROelof, Aranka , Myrthe en Wouter

  4. Hoi Wouter,

    Hoe is het? Heb je de Bermudadriehoek al gezien? Wat leuk dat je in augustus thuis komt, het kan zijn dat we dan nog op vakantie zijn maar daarna kunnen we weer met elkaar spelen! We zijn net op vakantie geweest naar Kos, daar heb ik een beeldje gekregen en heel veel gezwommen en van de glijbanen geweest. Ik ben benieuwd hoe je er nu uit ziet. Ik ben al langer dan 1.40 en mijn broeken zijn de hele tijd te kort. Ben jij ook zo veel gegroeid? Groetjes van Bas

    • Hoi Bas,

      Ik heb de Bermuda driehoek alleen op de kaart op de IPAD gezien want wij zijn er niet doorheen gevaren. Maar een andere Nederlandse boot, de Ojala is er wel dwars doorheen gekomen, maar gelukkig is er niks gebeurd. Nou ik ben nu ook al één meter drie en veertig! Maar ik heb tijdens onze reis altijd een korte broek aan dus ik groei niet zo snel uit mijn broeken.

      Wij hebben een vinvis gezien en dat is een walvis. En in de bek van die walvis, daar past wel een hele vrachtwagen in, maar wij hebben een kleinere soort gezien, maar die was ook nog groter dan onze boot. Ik denk wel twintig meter want onze boot is dertien meter. Van schol heb ik bijna allee moeilijke vakken (rekenen, Taal en spelling) af. Daarna gaan we alleen nog maar een feest programma doen met geschiedenis en topo op de ipad en aardrijkskunde. Op Flores was alles heel goedkoop, daar kan je met zijn drieën een hamburger en friet eten en wat drinken voor vijftien euro. We hebben een walvis museum bekeken en een andere Nederlandse boot heeft op de oversteek van Bermuda naar de Azoren een echte Portvis gezien en die kan wel 4000 meter diep duiken om reuze octopussen te vangen want die vind hij het lekkerst. En we dachten ook dat we een Orka hadden gezien. Wan teen een hele tijd terug zagen we een hele grote vin uit het water steken en dat was net iets van vier meter van ons vandaan.

      Groetjes,
      Wouter

  5. Prachtige blog met weer eens hele mooie foto’s Aranka. Ik heb nu ook wat meer gezien en geleerd van Bermuda!-:)
    Nog de felicitaties aan Myrthe met haar winst bij de quiz! Knap hoor! Mooi zoals de kinderen heel actief blijven en ook zichzelf weten te vermaken.
    Hopelijk gaat het weer nu ook meer meewerken zodat jullie verder kunnen. Nog veel Plezier en een Veilige reis!
    Umro

    • Hi Umro,

      Dank je wel! Wij vonden Bermuda ook erg leuk om te zijn geweest. Onze overtocht naar de Azoren duurde wat lang maar was ook erg relaxed. Azoren zijn ook weer prachtig, we hebben nu even een paar rustige dagen op Faial, dat was er nog niet echt van gekomen sinds de oversteek. Wel lekker om weer in Europa te zijn. Hoe is het bij jullie?

      Groetjes,
      Roelof

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *