Zeilend tussen de riffen door lopen we de Tobago Cays aan. Je moet hier goed opletten dat je niet op een rif vaart, maar met onze plotter en het heldere water is het goed te zien waar de riffen allemaal liggen. Het water is hier super helder met wel twintig meter zicht. Wouter heeft een nieuw spel bedacht, hij bestuurt de boot met het buitenboord motortje.
Onderweg van Union Island naar de Tobago Cays zien we de eerste schildpad zwemmen. Een grote met toch zeker zo’n 40 cm lang schild. ًWe varen tussen de eilanden Petit Rameau en Petit Bateau door en ankeren vlak bij het strand van Baradel waar ook veel schildpadden zitten. De kids springen direct in het lichtblauwe water en zwemmen samen met een schildpad rond. Wat is het hier mooi. De Puff ligt er al en je ziet Frieda gewoon genietend op het voordek zitten. Het is een prachtig plaatje, de groene Puff in helder blauw water.
Mooiste ankerplekje verboden
Maar goed het goede humeur krijgt het even lastig als de autoriteiten zich melden. We liggen in een Natuurpark en daar wordt geld voor geïnd. Dat is natuurlijk prima, maar als we worden gesommeerd om ergens anders te ankeren vinden we dat minder leuk. We liggen uiteraard op het mooiste plekje helemaal keurig zoals in alle pilots de ankerplek staat aangegeven. Maar ja, de catamarans om ons heen liggen aan een duur betaalde mooring , en dan mag je niet voor hun neus gaan liggen en moet je achteraan ankeren. Ze laten nog even hun pas zien en wijzen er meerdere malen op dat we naar ze dienen te luisteren, omdat zij hier de dienst uitmaken. Als ze dan vragen of we het snappen zegt Roelof dat hij er helemaal niets van snapt en dan worden ze boos…Nou ja, uiteindelijk trekken we natuurlijk aan het kortste eind en liggen we een stukje verderop, eigenlijk ook even mooi.
Vers knapperige croissants
Als we weer voor anker liggen duiken we allemaal het water in. Daarna varen we met de zwemspullen in de dinghy naar het rif toe en binden de dinghy vast aan een mooring. Het zwemmen bij het rif lijkt wel of we in een aquarium zwemmen. Er komt weer zo’n grote schildpad langs zwemmen en verder zien we papegaaivissen en trompetvissen en andere tropische pracht waar we tussen snorkelen. Dit is echt gaaf. Wel staat er een flinke stroom vanaf de zee dus je moet oppassen dat je niet terug naar de dinghy stroomt.
De volgende ochtend is er een boatboy die baguettes en croissants verkoopt. Het kost wat, maar het smaakt zoals het hoort. Heerlijk Knapperig vers Frans brood, terwijl je van het ochtendgloren geniet in dit mooie stukje paradijs. Er zijn zwarte vogeltjes, die dit gebruik bij de jachten kennen en even langs komen. Zij genieten van de kruimeltjes. De vogeltjes zien er met hun zwarte veren niet heel bijzonder uit, echter is het geluid wat ze maken opvallend leuk en verrassend divers.
Ahhhhhhh, leguanen
De volgende dag gaan we even op het eiland vlak bij het rif kijken. Daar zitten allemaal leguanen. We ontdekken de een na de ander bij een korte wandeling. Ze klimmen ook in de struiken en zitten soms zo stil dat je ze al recht aankijkt voordat je ze in de gaten hebt. Even later zit er een heel groepje. Ik hurk om een foto te nemen vanaf een lager punt. Maar dan komen ze ineens op me af. Ik sta snel weer op. Het zint me niet helemaal, maar ja een leuke foto voor ons blog is ook belangrijk. Dus ik weer op mijn hurken, maar ik weet niet hoe snel ik me daarna uit de voeten moet maken als ik door 7 van die geribbelde en geschubde rood, groene en geel gekleurde beesten word omsingeld. Ik geef nog een gil en dan steken ze ook nog hun staart omhoog en schudden ja met hun kop. En dan ben ik ervandoor. Waarschijnlijk dachten ze dat ze iets lekkers van mij zouden krijgen, zegt Roelof.
Zwemmen tussen de schildpadden
We zwemmen en snorkelen nog langs het eiland. Er grazen schildpadden onder water en ze lijken niet eens schuw en laten je op gepaste afstand dichtbij komen als je rustig bent. Maar even later zien we een paar fikse buien aankomen en gaan we terug naar onze boot. ‘s Avonds gaan we barbecueën op het strand van Petit Bateau dat achter onze boot ligt. Het is best een stukje varen in de dinghy en we beseffen dat we terug tegen de wind en in het donker moeten varen en letten op langs welke schepen we allemaal komen en laten het licht aan op onze boot. Op het strand staat een strandtentje en daar zijn ze al druk aan het barbecueën. Frieda en Leon van de Puff zijn er ook en zitten al aan een mooi gedekte tafel en het eten ziet er zalig uit. Kreeft, gebakken groente en gevulde aardappels. De kinderen krijgen kip. Het is echt heerlijk met het mooiste uitzicht dat je je kan indenken, de ondergaande zon boven de Tobago Cays. Als het even later donker wordt schieten de lampjes boven ons hoofd aan. We zitten tussen de palmbomen en het is een gezellig en bijzonder plekje om te eten. Als er wordt afgeruimd doen de mensen de afwas in de tent. Er is een opossum op de afvalrestjes afgekomen en die knabbelt alles op. In de straal licht van de zaklamp zien we hem heel goed zitten. Als we uitgegeten zijn en de kinderen klaar zijn met spelen in het zand gaan we terug. We laten de zandkastelen en zandtorens van de kinderen achter en het valt mee hoe nat we worden in de dinghy. Tegen de wind in is het een langere tocht, maar we kunnen het gelukkig goed terug vinden. Die nacht komt er nog een squall over met in de piek 40 knopen wind. Gelukkig houdt ons Rocna anker het uitstekend, maar er zijn enkele andere schepen losgeslagen van hun anker die we opnieuw zien ankeren. Ik duik gauw weer in mijn bed.
Schildpaddenexcursie
Vandaag is het woensdag en Roelof vindt dat de kinderen op schildpaddenexcursie mogen in dit paradijs. Op school doen ze ook af en toe een stranddag of excursie, dus wij nu ook. Geen schoolwerk dus, heerlijk relaxed, want na mijn verkoudheid gisteren ben ik nog niet fit om weer juf te zijn. Bij onze kinderen vraagt dat topconditie en maximum geduld. Maar vandaag niet. Frieda is 29 februari jarig,maar omdat dat er dit jaar niet is vieren wij het vandaag. Het is waarschijnlijk ook de laatste keer dat we hen zien. Zij gaan hierna verder naar het zuiden en hebben ook meer dan een jaar. Wij gaan verder naar het noorden. Maar eerst koffie bij de Puff en een leuk cadeautje achterlaten. Myrthe heeft haar best gedaan om een papieren zak in de vorm van een taart te versieren, waar je een waxine lichtje in kan branden. Altijd leuk als zij weer iets creatiefs maakt. Ook kan ik de Puff nog van binnen zien, wat een mooie boot is dat zeg, mooi afgewerkt van binnen en heel gezellig. Lekker gekletst en koffie gedronken en dan het afscheid. (Dat hebben we al een paar keer eerder gedaan, ook op La Gomera dachten we elkaar niet meer te zien en idem toen we vanuit Mindelo vertrokken, maar tot nu toe blijven onze vaarroutes elkaar kruisen, dus wie weet… We zien al heel veel schildpadden rond de Puff zwemmen die adem komen halen, maar wij gaan nog even naar het rif om te snorkelen. Nog één keer in dit prachtige ‘aquarium’ kijken. Na het snorkelen halen we het anker op en vertrekken we tegelijkertijd met de Puff. Zij varen richting Union Island en wij varen naar Mayreau. Het is maar een klein stukje en we zetten alleen de genua uit. Er waait nog een fikse regenbui over en dan ligt ons anker alweer in de volgende baai.
Hier thuis op de bank beleef ik jullie avonturen mee. Herinneringen van onze reis 1993-1994 / 1999-2000 komen levendig terug. De belevenissen van jullie zorgen hier voor nieuwe zeilplannen!
Blijf genieten!
Hi Gerrit,
Leuk om te lezen! En nieuwe zeilplannen klinkt ook goed. Ook voor ons leuk om jullie dan weer te volgen. Ik ben bang dat het na dit jaar voor ons weer even over is… Dus genieten we er nu volop van!
Groetjes,
Roelof
Prachtig zeg,
Zowel jouw vertelling alsook de foto’s Aranka!
Het lijkt alsof jullie werkelijk in het Paradijs terecht zijn gekomen!
Wel mooi ook, jij en de leguanen. Het leek echt een live verslag.-:)
En dan lekker eten! Helemaal Goed! Het is duidelijk dat jullie flink genieten!
Goede vaart naar jullie volgende bestemming & Geniet ze!
Umro