Maandag 22 september eet Wouter op de Volonté die vanmiddag is aangekomen in Sines. Wouter ontving ze in de dinghy en deed daarna een poging om ze de haven binnen te loodsen (wat overigens neerkwam op in de weg liggen). De kinderen hebben alleen nog maar oog voor elkaar als ze weer bij elkaar zijn. Wouter en Myrthe hebben geluk want ze mogen bij de Volonté blijven eten. Wij ook, want we hebben lekkere garnaaltjes en nu dus ook een heerlijke rustige avond zonder kids. Handig hoor zo’n gratis oppas .
Behalve de Volonté kwamen er vandaag nog en heleboel Nederlandse boten aan, zodat de hele steiger ermee vol lag. Gisteren zijn er een heleboel Nederlandse vertrekkers aangekomen in de haven van Sines.
Dinsdag 23 september loopt de haven van Sines weer helemaal leeg. Wel acht Nederlandse vertrekkersschepen varen uit, het lijkt wel een Flottielje. Ook wij varen de haven uit. We zijn om 5.00 uur opgestaan en om 6.00 uur gooien we los. We vertrekken vroeg omdat we vandaag 65 mijl moeten varen naar de volgende ankerbaai en we daar graag een beetje bij tijds willen aankomen. Een Frans schip wat gisteren ruziënd aankwam vaart nu ook weer ruziënd weg, hoe houden ze dat toch vol, nou ja, Fransen… Binnen de havenkom hebben de meesten het zeil al gehesen en buiten de havenkom net buiten het ankergebied van de grote tankers, is iedereen aan het zeilen. Er staat best redelijk wat wind, helaas nog wel behoorlijk uit het Zuiden, dus we zullen wel moeten kruisen.
We krijgen direct al een paar buien over ons heen. Dat betekent hard werken, vooral Roelof zet de ene keer een rif in het zeil en dan weer er uit. Er staat af en toe behoorlijk veel wind in een bui, Roelof gaat naar voren om een Rif te zetten maar in de bui waait het zo hard dat hij maar meteen het derde rif zet, hebben we dat ook meteen getest. En dat terwijl de regen af en toe met bakken naar beneden komt, nou ja, lekkere douche zullen we maar zeggen, want het is lekker warm. De buien zijn niet mis en het zijn hele lage donkere wolken. Als we op afstand zien dat er regen uit komt proberen we met overstag gaan het één en ander te omzeilen. Geweldig leuk zijn de dolfijnen die hier weer lekker op vis aan het jagen zijn, maar toch af en toe even langs komen om te kijken. We zien ze niet lang, maar we zien er wel aardig wat.
Het is wel schrikken als we dan ineens tussen de zwarte wolken en regenbogen ook waterhozen zien. En dan horen we even later via de marifoon dat de Puff er midden in eentje heeft gezeten. Ze zagen hem op 100 meter aankomen over het water en konden nog net de fok wegdraaien en het grootzeil los zetten. In 10 seconden kregen ze een enorme bak wind over zich heen, ze gingen even flink schuin en daarna was het voorbij. Even later zien we er weer een ontstaan met een draaiende kolk uit de wolk boven ons. Indrukwekkend en imponerend, maar gelukkig zijn ze verder niet pal over één van de zeilschepen heen gegaan.
Even later klaart het op en ruimt de wind. Geen wolkje meer te zien, alleen een prachtig blauwe lucht met een lekker zonnetje. De wind is stabiel en komt precies uit de goede hoek. Het is een mooie kust met enorme klippen en rotsen. We worden opgelopen door de “Scoop”, een Nederlands zeilschip, zien we op de AIS. We proberen voor te blijven en trimmen ons een ongeluk aan de zeilen en halen het maximale eruit wat er in ons schip zit. Een tijd lukt het om de afstand gelijk te houden, maar dan komt ie toch voorbij. Gelukkig blijkt het een schip van zeker 46 voet en een veel hogere mast, daar zal het dan wel aan gelegen hebben…
Met laag staande zon varen we aan het einde van de dag om Cape De Sao Vicente. Bovenop de hoge klif staat een vuurtoren en heel klein zien we er mensen lopen, net mieren. Maar de wanden van de klif zijn alle kleuren bruin en rood, heel fraai. Ook zijn er in de klif grotten te zien die je eigenlijk met een zeekano zou moeten verkennen (Geoffrey zou ervan likkebaarden). We varen het hoekje om, vlak langs de kust en komen even later bij de ankerbaai bij Sagres aan. Was het eerst een lege baai, even later liggen er zeven Nederlandse schepen, het lijkt wel de Nederlandse vloot.
Maarten van de Ojala is vandaag jarig, en heeft ons allemaal uitgenodigd op zijn verjaardagsfeestje. Maar eerst zwemmen de kinderen naar de Volonté waar we vlak naast liggen. Ze spelen weer lekker met Thomas en Jesper en vandaag komen de jongens bij ons macaroni met ham en kaas eten. Het lievelingskostje van Myrthe en van mij. We zijn laat met eten en sturen dan toch onze kinderen gauw naar bed. Wij gaan dan zelf in het donker naar de Ojala. We hebben afgesproken dat de kinderen mogen bellen als er iets is. Maar dat voelt toch onrustig als je je eigen schip aan het anker ziet bewegen in het donker, wetende dat je kinderen er op zitten en je zit zelf 100 meter verder op een ander schip. Na 1 glaasje wijn voel ik ook nog de moeheid opkomen, en ga ik snel terug , hoe gezellig het ook is op de verjaardag van Maarten, met de hele Nederlandse club hier in Portugal, 1500 mijl van huis.
Wow, wat een avonturen! Gelukkig kwamen de waterhozen niet te dicht over, maar ze zien er indrukwekkend uit op de foto!
En dan morgen weer een jarige in de Nederlandse ‘flottielje’!
Ranka, alvast heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag, meid! We wensen je een hele mooie dag, met ruime-windse koersen, of in elk geval geen tegenwind 🙂 , lekker zonnetje, lekkere taart en gezelligheid. Over gebrek aan verjaardagsbezoek hoef je je waarschijnlijk geen zorgen te maken, lijkt het .:-)
Geniet ervan!
Liefs uit Haarlem,
Yisak, Wouter en Inger
lieve allemaal
Allereerst heel hartelijk gefeliciteerd met Ranka’s jaardag op jullie schip in Sagres. Een vast heel bijzondere met zo’n nederlands gezelschap om jullie heen met dezelfde droom.
dat wordt taart bij jullie !!!
Wat een verhaal weer, doodeng met die pikzwarte luchten en waterhozen. En ik moest lachen om het wedstrijdje met de “scoop”.
Gelukkig maar dat die groter blijkt, dat zou toch je eer te na zijn. :>)
Het is wel stevig sporten op de boot, hoor ik.
Hele dikke verjaarszoen .
Mammie Marja, Nagyi
:>) :>) :>) :>) :>)
Er is er één jarig, hoera, hoera.
deze moet exact 12.00 uur
fijne dag !!!!
Nog een speciale felicitatie van Hanneke, zij feliciteerd mij ook altijd met jullie verjaardagen !!!
dikke kus van Hanneke
He Ranka,
Van harte gefeliciteerd en een hele fijne verjaardag gewenst. Zeekanoen in grotjes, dat zijn wel heel zoete herinneringen en al weer veel te lang geleden. Maar zo’n waterhoos lijkt me minder fijn (maar op enige afstand best spannend!).
Groetjes,
Geoffrey
Wat ontzettend leuk om zoveel felicitaties te ontvangen, terwijl ik toch zo ver bij jullie vandaan ben. De slingers hingen deze ochtend in de mast en ik ben flink verwend met een tas van zeildoek en oorbellen. Myrthe was lekker creatief geweest met een grabbelton (waar ik met mijn nieuwe oorbel alle pakjes uit moest hengelen). En Wouter droeg weer bij aan de gezelligheid met het regelen van de top 40 bij het onbijt en vanavond gaat hij me voorlezen. Ik voel me wel verwend.
Het bevalt heel goed de Algarve waar we nu zijn. We denken veel aan alle kanovrienden als we de grotjes in de enorme kliffen zien. Ik ga proberen nog een oud-collega in Faro te treffen en daarna gaan we of naar Marocco of naar Madeira.
Nogmaals dank iedereen en tot gauw weer mails of skype!
Ranka
Wat spannend allemaal!
Ik loop wat achter met jullie nieuwsbrieven… maar wat een spannende verhalen weer!
@ Aranka Hoop dat je een fijne verjaardag hebt gehad. Gefeliciteerd met je nieuwe oorbellen die ik op FB voorbij zag komen 😉 Groeten aan Rigt die je binnenkort gaat ontmoeten las ik – Leuk joh om naar ui te kijken.