Ik vind het altijd leuk als er vrienden langskomen en gezellig blijven eten. Ik weet alleen niet of ze, als we weer thuis zijn, na het lezen van deze blog, nog zullen blijven eten……..
Het klaarmaken van eten aan boord begint al om 17.00 uur. Het is toch altijd weer puzzelen wat je met de voorraden kan maken. Dus ik begin al vroeg met te bedenken wat ik zal maken. Nu valt het nog mee want we zijn pas 3 dagen onderweg. Maar als de voorraden langzaam uitgeput raken vraagt het creativiteit om er weer wat lekkers van te maken. Maar ik heb vooral anders met voedsel leren omgaan. Vroeger kocht ik geen groenten met lelijke plekjes. Nu ben je blij als je de groente kan krijgen, die je wil hebben(ongekoeld) en horen de lelijke plekjes er gewoon bij. De groenten liggen in een afdruiprekje onder de vloer en keer ik elke dag even. Het fruit hangt in een netje en gaat helaas soms snel achteruit. Maar van 3 donkerbruine bananen, maak ik dan een lekkere bananencake. Van Myrthe mag ik, zelfs het kleinste diertjes, niet doden, dus ook dat is aan boord wel eens een dilemma. Er zitten namelijk torretjes in mijn kastjes. Ze zijn nog geen 2 mm lang, zijn hard en ze hebben een leuk lang snuitje. Maar ja, wie wil er nou torretjes in zijn macaroni? Maar alle macaroni weggooien durf ik nu niet, want wie weet hoe lang deze oversteek gaat duren. Dus ik vis ze er maar uit. En daarna moet alles toch gekookt worden, dus veel leven zal er niet meer in zitten, hooguit wat extra eiwit!
En dan het brood. Het ligt nu inmiddels 4 dagen in de koelkast. Het valt een beetje uit elkaar omdat het droog is. Soms zit er schimmel tussen, maar dat is een kwestie van verwijderen!!! En dan valt er met bakken met een eitje of wentelteefjes of iets anders toch wel weer wat lekkers van te maken. Tenminste ik heb geen klagen aan boord. Ze vinden alles lekker en ze hebben nog geen scheurbuik!! En zo zuinig met eten als nu ben ik nog nooit geweest. hihi!
Vanavond is er weer eens een bourgondische maaltijd van macaroni met ham en kaas, het lievelingseten van Myrthe en Wouter. Met een lekkere salade met kip, pesto en komkommer en tomaat. Eens kijken wat dat vandaag weer aan respons oplevert.

Verder gaat alles goed aan boord. Vorige nacht was aardedonker. Er hing een waanzinnig zwart wolkendek en je kon werkelijk de horizon bijna niet onderscheiden van het water. Er zat wind in, maar heel gestaag en daar is met een rif in de zeilen dan prima mee vooruit te komen. De ochtend was grauw, koud en het miezerde. Dat zijn we niet meer gewend. Ik zat met mijn hele zeilpak aan en met thermisch ondergoed buiten. Volgens mij had ik meer aan dan vroeger in de sneeuw in Noorwegen. Maar gelukkig rond het middaguur loste alles op en inmiddels is het weer 30 graden met een strak blauwe lucht.
Op het SSB netje wordt veel uitgewisseld aan weerinformatie. Ook over de marifoon kletsen we met enkele nabij gelegen Noorse en Duitse zeilschepen. Er zit een storm met 45 knopen wind (meer dan 8 Bft) ruim ten Noorden van ons, die langzaam wegtrekt naar het noordoosten. Daarom zijn we heel zuidelijk blijven varen om daar uit de buurt te blijven. Maar nu komt er een koufront, wellicht een occlusie aan. De overweging wordt nu: blijven we die zo lang mogelijk voor, door naar het Oosten te blijven zeilen, of gaan we profiteren van wat wind die daar nog in zit en iets naar het Noorden varen? Als dat frontje voorbij is (komend weekend) dan lijkt het erop dat we in een hoog luchtdrukgebied zitten en zal het zoeken worden naar wind uit de goede hoek. Deze overtocht is wat dat betreft meer puzzelen en meer speuren in de weerkaarten, terwijl we bij de oversteek naar Suriname veel meer naar de gribfiles keken.

Onze positie is op 22 mei 2015 01:30 UTC 33-23N 58-22W